라틴어 문장 검색

inde Forum Appidiffertum nautis cauponibus atque malignis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장3)
Obliquus sermo, oculus petulans fuit?
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 2:15)
Iterum me malignum, iterum suspiciosum, iterum rumigerulum clamitas.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:1)
"Ebrius ac petulans, qui nullum forte cecidit, dat poenas, noctem patitur lugentis amicum Pelidae, cubat in faciem, mox deinde supinus;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III111)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
summus nempe locus nulla non arte petitus, magnaque numinibus vota exaudita malignis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X46)
sed procul extensum petulans quatit hostia funem Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat, quippe ferox vitulus templis maturus et arae spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris ducere, qui vexat nascenti robora cornu, si res ampla domi similisque adfectibus esset, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguis iret et a grandi cervix ferienda ministro ob reditum trepidantis adhuc horrendaque passi nuper et incolumem sese mirantis amici.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII2)
Dant etiam sonitum patuli super aequora mundi, carbasus ut quondam magnis intenta theatris dat crepitum malos inter iactata trabesque, inter dum perscissa furit petulantibus auris et fragilis [sonitus] chartarum commeditatur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 3:4)
Etsi vereor me, dum ostendere cupio quantum Virgilius noster ex antiquiorum lectione profecerit et quos ex omnibus flores vel quae in carminis sui decorem ex diversis ornamenta libaverit, occasionem reprehendendi vel inperitis vel malignis ministrem, exprobrantibus tanto viro alieni usurpationem, nec considerantibus hunc esse fructum legendi, aemulari ea quae in aliis probes et quae maxime inter aliorum dicta mireris in aliquem usum tuum oportuna derivatione convertere, quod et nostri tam inter se quam a Graecis et Graecorum excellentes inter se saepe fecerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 2:2)
Non humilem Sasona vadis, non litora curvae Thessaliae saxosa pavent, oraeque malignos Ambraciae portus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 6:38)
Magnoque patere Fingens regna Phari, celsae de puppe carinae In parvam iubet ire ratem, litusque malignum Incusat, bimaremque vadis frangentibus aestum, Qui vetet externas terris advertere classes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:20)
Nunc tamen hinc longe qui fulget luce maligna Ignis, adhuc aliquid.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:40)
conspecta est parva maligna Unda procul vena:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:55)
Nec me zelotypum nec dixeris esse malignum.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XCII6)
Nil nasutius hac maligniusque.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LIV2)

SEARCH

MENU NAVIGATION