도구

도구

라틴어 문장 검색

Verba enim promissionis eius, quae populo fuerat allocutus, rogante populo in tabula aenea iussit scribi et in publico poni.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 12장 13:2)
Hunc timor inpugnat uerba monente lupo:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:5)
Rursus hyrundo monet instare pericula.
(ANONYMUS NEVELETI, De hyrundine aues monente 22:5)
Hunc monet hijs uerbis:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 49:12)
Sic pudenter allocutus et paulisper hilare vultu renidens, quantumque poteram laetiorem me refingens, comiter abeuntes magistratus appello.
(아풀레이우스, 변신, 3권 11:1)
Eam simul intrantes speluncam verbisque quae dolebat minora facientes sic alloquuntur:
(아풀레이우스, 변신, 4권 12:3)
"sic ille novae nuptae precibus veniam tribuit, et insuper quibuscumque vellet eas auri vel monilium donare concessit, sed identidem monuit ac saepe terruit, nequando sororum pernicioso consilio suasa de forma mariti quaerat, neve se sacrilega curiositate de tanto fortunarum suggestu pessum deiciat nec suum postea contingat amplexum."
(아풀레이우스, 변신, 5권45)
"Sic allocuta summas opes domus aureae vocumque servientium populosam familiam demonstrat auribus earum, lavacroque pulcherrimo et inhumanae mensae lautitiis eas opipare reficit, ut illarum prorsus caelestium divitiarum copiis affluentibus satiatae iam praecordiis penitus nutrirent invidiam."
(아풀레이우스, 변신, 5권60)
Hic me simul domi conspexit libenter, appositis largiter cibariis, gaudens alloquitur:
(아풀레이우스, 변신, 8권 14:12)
Nec me fefellit vel longi temporis prolatione cruciavit deae potentis benignitas salutaris, sed noctis obscurae non obscuris imperiis evidenter monuit advenisse diem mihi semper opta-bilem, quo me maximi voti compertiret, quantoque sumptu deberem procurare supplicamentis;
(아풀레이우스, 변신, 11권 22:2)
sed quod scitis, facere moneo.
(ARCHIPOETA, I138)
vir pie, vir iuste, precor, ut moneam precibus te,
(ARCHIPOETA, III9)
ab eo sum monitus, ut secreta celem
(ARCHIPOETA, V31)
Horum itaque amorem perniciosissimum poenarumque plenissimum vera et divina philosophia monet frenare atque sopire, ut se toto animus, etiam dum hoc corpus agit, in ea, quae semper eiusdem modi sunt neque peregrino pulchro placent, feratur atque aestuet.
(아우구스티누스, 편지들, 1. (A. D. 386 Epist. II) Zenobio Augustinus2)
Non ergo aspere, quantum existimo, non duriter, non modo imperioso ista tolluntur,magis docendo quam iubendo, magis monendo quam minando.
(아우구스티누스, 편지들, 8. (A. D. 392 Epist. XXII) Aurelio Episcopo Augustinus Presbyter 5:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION