- 문장 검색

라틴어 문장 검색

lamenta ac lacrimas cito, dolorem et tristitiam tarde ponunt.
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 27장 2:5)
tristitiam et adrogantiam et avaritiam exuerat.
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 9장 3:4)
'Ac ne qua saltem in successore Galbae spes esset accersit ab exilio quem tristitia et avaritia sui simillimum iudicabat.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 38장1)
deiecti in terram militum vultus ac plus tristitiae quam paenitentiae.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 82장4)
atque, ut auderet hortantibus, aequiore animo recedebat, ac ne sic quidem sine sollicitudine, taciturnitatem pudoremque quorundam pro tristitia et malignitate arguens suspectosque sibi dicens in certando uero ita legi oboediebat, ut numquam excreare ausus sudorem quoque frontis brachio detergeret;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 23장 3:3)
tandem rege tristitiae causam exigente Euctemon similia iis, quae in consilio dixerat, respondit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 5장 20:2)
Protinus ut moneam, siquid monitoris eges tu,quid de quoque uiro et cui dicas, saepe uideto.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1831)
Ridebit monitor non exauditus, ut illequi male parentem in rupes protrusit asellum iratus;
(호라티우스의 첫번째 편지, 2011)
audieras, cuirem di donarent, illi decedere prauamstultitiam, et cum sis nihilo sapientior, ex quoplenior es, tamen uteris monitoribus isdem?
(호라티우스의 두번째 편지, 281)
tristitiam simulant et quasi longa ieiunia furtivis noctium cibis protrahunt;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 22:5)
gratias agit, quod Epaphras de mortis sibi vicinia redditus sit, ne haberet tristitiam super tristitiam, non incredulitatis metu, sed desiderio caritatis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 7:10)
Prudentis viri est ac prudentium feminarum dissimulare, immo emendare, quod in se intellegant, et indignari sibi magis quam mihi nee in monitorem maledicta congerere, qui, ut isdem teneatur criminibus, certe in eo melior est, quod sua ei mala non placent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 5:3)
"abundantiori tristitia absorberetur frater."
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 13:8)
Nam ut hucusque reticerem et biennium praeterirem silentio, non fuit dissimulationis, ut male aestimas, sed tristitiae incredibilis, quae ita meum obpressit animum, ut melius iudiearem tacere inpraesentiarum, quam nihil dignum illius laudibus dicere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 1:3)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION