라틴어 문장 검색

iterum rauco mihi dixerat ore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 57:13)
Nunc quoque in alitibus facundia prisca remansit raucaque garrulitas studiumque inmane loquendi."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 64:1)
Vox quoque iam rauca est, inflataque colla tumescunt, ipsaque dilatant patulos convicia rictus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:30)
Sanguine et igne micant oculi, riget horrida cervix, et sactae similes rigidis hastilibus horrent stantque velut vallum, velut alta hastilia saetae fervida cum rauco latos stridore per armos spuma fluit, dentes aequantur dentibus Indis, fulmen ab ore venit, frondes adflatibus ardent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 30:6)
) medio dum labitur amne, flebile nescio quid queritur lyra, flebile lingua murmurat exanimis, respondent flebile ripae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 6:5)
Dixit et e scopulo, quem rauca subederat unda, decidit in pontum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 83:1)
At haec missum rauco cum murmure saxum morsibus insequitur, rictuque in verba parato latravit, conata loqui:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 49:2)
posse queri tantum rauco stridore reliquit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 14:4)
) saetis horrescere coepi nec iam posse loqui, pro verbis edere raucum murmur et in terram toto procumbere vultu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 35:5)
exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, et lapides visi mugitus edere raucos, et latrare canes et humus serpentibus atris squalere et tenues animae volitare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:2)
certatim interea roranti pumice raucas exspectant scatebras et sicco margine pendent, hoc limum iubet inpositum de fonte lavari Christus et infusa vultum splendescere luce.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3229)
aut ille est presso modulamine parcus, aut tumidum largo sublimat flamine bombum, aut raucos frangit modulos, aut lene susurrat, aut exile trahens sonitus producit acutos, aut murmur tenerum sublidit voce minuta, haec cum te videas mortali in corpore posse, cur non aeternum potuisse infundere credas qualem animam voluit?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3276)
qua murmuranti fine fluctus frangitur salsosque candens spuma fundit pumices, ructatus exit seque servatum stupet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium32)
adtollens oculos sidera suspicit Christum sub tacito pectore murmurans, excussumque procul discutit aspidem, abiectus coluber verberat aëra atque oris patuli solvit acumina.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권9)
ibat malignum murmurans levi volatu exterritus praedamque visam fugerat custodis inbellis minis.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.125)

SEARCH

MENU NAVIGATION