-
Tale est dicere Deum Filium quasi diceremus divinam sapientiam ex divina genitam potentia.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 19:3)
-
Recte autem vocabulo Domini usus est propheta ad potentiam designandam, quia dominorum est praeesse.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:20)
-
Quae videlicet potentia plerumque etiam hoc nomine Deus assignatur.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:21)
-
Tale est sapientiam ludere coram Patre, et cum ipso cuncta componere, ac si dixerit ipsam divinam potentiam omnia in sapientia pro bonitatis suae arbitrio disponere, ut in ipso ludo ipsum bonitatis effectum intelligamus, de quo scriptum est:
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:35)
-
Beatus vero Augustinus quod dicitur de sole et caeteris coelestibus luminaribus, nequaquam refellere audet, sed sibi incertum esse profitetur utrum videlicet quidam rectores spiritus illis insint, per quos etiam vivificentur, et (quod mirabile dictu videtur) dicit etiam se ignorare, utrum haec quoque pertineant ad societatem eorum quos nos Christiani angelos vel coelestes spiritus dicimus.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:1)
-
Quod autem subditur ex reliquiis concretionis mundanae animae nostras, id est mundanas animas esse confectas, tale est ac si diceret eam animam mundi in potentiis ac virtutibus imitari, sed longe hoc ipso a dignitate ejus abscedere, ut videlicet quemadmodum anima illa totius mundi administrationi praeest, sic singulis corporibus singulae animae suae vitam eis animalem non spiritalem praebentes.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 49:5)
-
Si quis autem me quasi importunum ac violentum expositorem causetur, eo quod minus propria expositione ad fidem nostram verba philosophorum detorqueam, et hoc eis imponam quod nequaquam ipsi senserunt, attendat illam Caiphae prophetiam, quam Spiritus sanctus per eum protulit, longe ad alium sensum eam accommodans quam prolator ipse senserit.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 58:1)
-
Cujus quoque potentiam atque sapientiam universus mundi ornatus annuntiare non cessat ac praedicare, et suo modo laudare, et commendare, ex ipsa sui mirabili compositione ac dispositione.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 3:12)
-
Quae quidem confessio tanto fortasse gloriam mirabilius atque potentiam Dei praedicat, quanto majori miraculo est habenda, et tanto verior ejus assertio videtur, quanto a doctrina hominum remotior est, et tota suggestioni sancti Spiritus imputanda.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 4:10)
-
Si ita, ut audieram, magnitudo vestra intentione sollicita, de animae suae vita cogitaret, nequaquam mihi de fide sua per epistolas, sed per semetipsam posceret respondere, ut et vos de nostra ratione, et nos de vestra credulitate gauderemus.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:23)
-
Fides nequaquam vi extorquetur, sed ratione atque exemplis suadetur, a quibus autem exigitur violenter, perseverare in eis non possunt exemplo, ut ait quidam, novellae arboris, cujus si quis cacumen violenter impresserit, denuo dum laxatur in id quod fuerat confestim revertitur.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:34)
-
has ejus rationes secundum ipsius sententiam refellere poterat, secundum quam scilicet astruere dicitur nequaquam de fide humanis rationibus disserendum esse, qui nec hoc astruere dicitur, ipse proprie exhibuit factis.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 17:8)
-
Qui putat ejus potentiae Deum ut seipsum ipse genuerit, eo plus errat, quod non solum ita Deus non est, sed nec spiritualis creatura nec corporalis, nulla enim res est omnino quae se ipsam gignat.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 26:4)
-
VIII. Tertius vero praedictorum, non solum praedictarum personarum proprietates res diversas a Deo constituit, verum etiam potentiam Dei, justitiam, misericordiam, iram, etc. hujusmodi quae juxta humani sermonis consuetudinem in Deo significantur, res quasdam et qualitates ab ipso diversas, sicut et in nobis concedit, ut quot fere vocabula de Deo dicuntur, tot in Deo res diversas constituat.
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 28:1)
-
Nec cogeris invitus ad aliquid, quia voluntas tua non est major quam potentia;
- (피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 31:17)
