라틴어 문장 검색

nam simul ac fessis dederit fors copiam Achivis urbis Dardaniae Neptunia solvere vincla, alta Polyxenia madefient caede sepulcra, quae, velut ancipiti succumbens victima ferro, proiciet truncum submisso poplite corpus.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 22:1)
Ymo, que cum etiam flagellata resederit, mox alia Vercellis vel Pergami vel alibi returgebit, donec huius scatescentie causa radicalis tollatur, et radice tanti erroris avulsa, cum trunco rami pungitivi arescant.
(단테 알리기에리, Epistolae 55:6)
Tu quoque, transtiberine sectator factionis alterius, ut ira defuncti Antistitis in te velut ramus insitionis in trunco non suo frondesceret, quasi triumphatam Carthaginem nondum exueras, illustrium Scipionum patrie potuisti hunc animum sine ulla tui iudicii contradictione preferre.
(단테 알리기에리, Epistolae 82:7)
Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum,cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,maluit esse deum.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장1)
Et quidem miserrimi iuvenis ad primum statim ictum amputatur gladio caput truncumque in suo sanguine volutatur cadaver.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 7:3)
at tu nil nisi Cecropides, truncoque simillimus Hermae:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII26)
Bellorum exuviae, truncis adfixa tropaeis lorica et fracta de casside buccula pendens et curtum temone iugum victaeque triremis aplustre et summo tristis captivus in arcu humanis maiora bonis creduntur.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X55)
crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt, quod cibus in totas usque ab radicibus imis per truncos ac per ramos diffunditur omnis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:12)
truncus adempta anima circum membrisque remota vivit et aetherias vitalis suscipit auras;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:6)
et caput abscisum calido viventeque trunco servat humi voltum vitalem oculosque patentis, donec reliquias animai reddidit omnes.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:11)
tum porro puer, ut saevis proiectus ab undis navita, nudus humi iacet infans indigus omni vitali auxilio, cum primum in luminis oras nixibus ex alvo matris natura profudit, vagituque locum lugubri complet, ut aequumst cui tantum in vita restet transire malorum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:12)
quare etiam tellure nova caeloque recenti talia qui fingit potuisse animalia gigni, nixus in hoc uno novitatis nomine inani, multa licet simili ratione effutiat ore, aurea tum dicat per terras flumina vulgo fluxisse et gemmis florere arbusta suësse aut hominem tanto membrorum esse impete natum, trans maria alta pedum nisus ut ponere posset et manibus totum circum se vertere caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 32:10)
Tunc caput orantis nequicquam et multa parantis Dicere deturbat terrae, truncumque reliquit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 2:1)
Ideo autem facile mutatur, quod nullo firmamento nixum undique sui ad noxam patet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 7:2)
nudosque per aera ramos Effundens, trunco, non frondibus, efficit umbram;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:68)

SEARCH

MENU NAVIGATION