도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum igitur omnis nostra loquela - preter illam homini primo concreatam a Deo - sit a nostro beneplacito reparata post confusionem illam que nil aliud fuit quam prioris oblivio, et homo sit instabilissimum atque variabilissimum animal, nec durabilis nec continua esse potest, sed sicut alia que nostra sunt, puta mores et habitus, per locorum temporumque distantias variari oportet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 68:2)
5. Si quis autem quod de Tuscis asserimus, de Ianuensibus asserendum non putet, hoc solum in mente premat, quod si per oblivionem Ianuenses ammicterent z licteram, vel mutire totaliter eos vel novam reparare oporteret loquelam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 124:1)
"detrahere verum dicere, nec privata correptio generalem doctrinam facit, cum aut rarus aut nullus sit, qui sub huius culpae reatum cadat."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:21)
quod desipis, inde est, inde animi caligo et magna oblivio rerum quas modo gessisti.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI297)
usque adeo gravis uxori natisque sibique, ut captatori moveat fastidia Cosso, non eadem vini atque cibi torpente palato gaudia, nam coitus iam longa oblivio, vel si coneris, iacet exiguus cum ramice nervus et quamvis tota palpetur nocte, iacebit.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X88)
Decimus Brutus aliquanto latius Celticos Lusitanosque et omnis Callaeciae populos formidatumque militibus flumen Oblivionis, peragratoque victor Oceani litore non prius signa convertit quam cadentem in maria solem obrutumque aquis ignem non sine quodam sacrilegii metu et horrore deprendit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, RES IN HISPANIA GESTAE 12:1)
nam et quae pridie quam adessem inter eos dicta sunt Avieno mihi insinuante comperta sunt, et omnia scripto mandavi, ne quid subtraheret oblivio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 13:2)
Cum vobis qui me in hunc sermonem adducitis nihil ex omnibus quae veteribus elaborata sunt aut ignoratio neget aut oblivio subtrahat, superfluum video inter scientes nota proferre.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 1:2)
Nomenculatori suo, de cuius oblivione querebatur, dicenti:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 15:1)
EIQUE POPULO CIVITATI METUM FORMIDINEM OBLIVIONEM INICIATIS, PRODITIQUE ROMAM AD ME MEOSQUE VENIATIS, NOSTRAQUE VOBIS LOCA TEMPLA SACRA URBS ACCEPTIOR PROBATIORQUE SIT, MIHIQUE POPULOQUE ROMANO MILITIBUSQUE MEIS PRAEPOSITI SITIS UT SCIAMUS INTELLIGAMUSQUE.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 8:1)
Non minus te, inquit, Disari, philosophis quam medicis inserebam, sed modo videris mihi rem consensu generis humani decantatam et creditam oblivioni dare, philosophiam artem esse artium et disciplinam disciplinarum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 14:2)
sed tanta oblivio mentes Cepit, in externos corrupto milite mores, Ut duce sub famulo iussuque satellitis irent, Quos erat indignum Phario parere tyranno.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 4:60)
nam memoriae oblivio contraria est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 20310)
dicimus autem et nomen mihi est Cicero, ut Hecyra est huic nomen fabulae, et Ciceronis, ut Sallustius cui nomen oblivionis condiderant, et Ciceroni, ut cui Remulo cognomen erat, et Ciceronem, ut Aeneadasque meo nomen de nomine fingo.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 26716)
erant enim inter cetera carminis verba haec eique populo civitatique metum, formidinem, oblivionem iniciatis;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 2446)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION