도구

도구

라틴어 문장 검색

Erat Craterus regi carus in paucis et eo Philotae ob aemulationem dignitatis adversus neque ignorabat saepe Alexandri auribus nimia iactatione virtutis atque operae gravem fuisse et ob ea non quidem sceleris, sed contumaciae tamen esse suspectum.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 8장 5:1)
in Callisthenen olim contumacia suspectum pervicacioris irae fuit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 6장 1:2)
Et rex satis gnarus, professioni aeris pudorem, non contumaciam obstare, mensas totis castris poni iussit et X milia talentum proferri.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 2장 12:2)
Non se deprecari, quin suppliciis sontium expiarentur, quae per contumaciam deliquissent.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:6)
num Laelius aut qui duxit ab oppressa meritum Karthagine nomeningenio offensi aut laeso doluere Metellofamosisque Lupo cooperto versibus?
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장43)
Cave, ne hominum rumusculos aucuperis, ne offensam Dei populorum laude commutes.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 13:1)
Olim offensum sentimus nec placamus Deum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 17:5)
Nec melior vultu quamvis ignobilis ibat Rubrius, offensae veteris reus atque tacendae, et tamen inprobior saturam scribente cinaedo.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV46)
Placuit vatibus contumacia numinum, si quidem firma omnia et aeterna pollicebantur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 59:1)
Erat enim amarulenta dicacitate et lingua proterve mordaci, procax ac securus offensarum quas sine delectu cari vel non amici in se passim verbis odia serentibus provocabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 2:2)
Quis non miratus est non offenso Caesare abisse militem contumacem?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 26:8)
— Haec sunt spolia et de rege superbo Primitiae, ut nomine contumaciae cui poenas luit raptas de eo notaret exuvias.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 11:3)
Vocisque offensa resultat imago et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 7:6)
cuius offensa repercussa videndi acies scinditur et in se recurrit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 2:3)
lumen quod de nobis emittimus, et ut aer qui interiacet lucidus sit, et corpus quo offenso desinat intentio, quae si diutius pergat, rectam intentionem lassata non optinet sed scissa in dexteram laevamque diffunditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 14:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION