도구

도구

라틴어 문장 검색

cum me hortaretur, parce frugaliter atqueviverem uti contentus eo quod mi ipse parasset:
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장59)
est brevitate opus, ut currat sententia neu seinpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso,defendente vicem modo rhetoris atque poetae,interdum urbani, parcentis viribus atqueextenuantis eas consulto.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장10)
Avidienus, cui Canis ex vero dictum cognomen adhaeret,quinquennis oleas est et silvestria cornaac nisi mutatum parcit defundere vinum etcuius odorem olei nequeas perferre, licebitille repotia, natalis aliosve dierum festos albatus celebret, cornu ipse bilibricaulibus instillat, veteris non parcus aceti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장37)
quanto aut ego parcius aut vos,o pueri, nituistis, ut huc novus incola venit?
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장73)
siquis ad ingentem frumenti semper acervumporrectus vigilet cum longo fuste neque illincaudeat esuriens dominus contingere granumac potius foliis parcus vescatur amaris;
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장73)
''venit enim magnum donandi parca iuventusnec tantum veneris quantum studiosa culinae.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장53)
"Quidam e fratribus parcior magis quam avarior et nesciens triginta argenteis dominum venditum centum solidos, quos lina texendo quaesierat, moriens dereliquit."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:58)
Parcus cibus et semper venter esuriens triduanis ieiuniis praeferatur, et multo melius est cottidie parum quam raro satis sumere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 7:17)
implet et illa manum, set parcius;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI272)
fallit enim vitium specie virtutis et umbra, cum sit triste habitu vultuque et veste severum, nec dubie tamquam frugi laudetur avarus, tamquam parcus homo et rerum tutela suarum certa magis quam si fortunas servet easdem Hesperidum serpens aut Ponticus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV39)
Maxime, inquit, praedicarem, quanta de Graecis cautus et tamquam aliud agens modo artifici dissimulatione modo professa imitatione transtulerit, ni me maior ammiratio de astrologia totaque philosophia teneret, quam parcus et sobrius operi suo nusquam reprehendendus aspersit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 18:2)
Exceptus est a quodam coena satis parca et quasi cotidiana.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 13:1)
Iniecere manum Parcae, telisque sacrarunt Evandri.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 3:2)
Sed hac licentia largius usi sunt veteres, parcius Maro:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 22:1)
5. Custos autem, quamdiu custodiam terre habuerit, sustentet domos, parcos, vivaria, stagna, molendina, et cetera ad terram illam pertinencia, de exitibus terre ejusdem;
(Magna Carta 7:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION