라틴어 문장 검색

te quoque, Phrixeae pecudis fidissime custos, tempus ab hac oculos tandem deflectere cura.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 82:1)
Vere fumos, evaporante sanie, vitiantes exhalat, et inde vicine pecudes et inscie contabescunt, dum falsis illiciendo blanditiis et figmentis aggregat sibi finitimos et infatuat aggregatos.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:9)
Fundo ad Vernonium montem posito, praecipue occupabatur, qui triticum, poma terrestria, linum, multos, praeterea, pecudum, jumentorumque greges, quotannis extulit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.33)
Hic indocti hebetesque aliqui (stolidum pecudum genus,) proculdubio objicient, " Nullum fere eorum, qui ad linguarum doctarum studium animum appellere decernunt, earum tam peritum esse posse, ut eis, non secus ac sermone patrio, quavis super re, uti possit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.53)
nec somnum plebis laudo satur altilium nec otia diuitiis Arabum liberrima muto.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0724)
prandium nidoribus probat et altilem quae vulgo ποππύζων nominatur.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 22:18)
Tunc haec probabantur a domino, quando sacerdotes hostias immolabant et sanguis pecudum erat redemptio peccatorum - quamquam haec omnia praecesserat in figura.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:4)
Anseris ante ipsum magni iecur, anseribus par altilis, et flavi dignus ferro Meleagri spumat aper.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V53)
"ecce dabit iam semesum leporem atque aliquid de clunibus apri, ad nos iam veniet minor altilis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V82)
praeterea lateris vigili cum febre dolorem si coepere pati, missum ad sua corpora morbum infesto credunt a numine, saxa deorum haec et tela putant, pecudem spondere sacello balantem et Laribus cristam promittere galli non audent;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII90)
Inde in aciem profectus, victos, ne quid a rustici operis imitatione cessaret, more pecudum sub iugum misit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM LATINUM 13:2)
Nam postquam comminus ventum est expertique rostra et pila venientia, pecudum in morem clamore sublato petiverunt fuga litora, dilapsique in proximos tumulos quaerendi fuerunt ut vincerentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM BALEARICUM 6:1)
Adfluentibus in diem copiis cum iam esset iustus exercitus, e viminibus pecudumque tegumentis inconditos sibi clipeos et ferro ergastulorum recocto gladios ac tela fecerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 6:1)
inde ferae pecudes persultant pabula laeta et rapidos tranant amnis:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:4)
ignoratur enim quae sit natura animai, nata sit an contra nascentibus insinuetur et simul intereat nobiscum morte dirempta an tenebras Orci visat vastasque lacunas an pecudes alias divinitus insinuet se, Ennius ut noster cecinit, qui primus amoeno detulit ex Helicone perenni fronde coronam, per gentis Italas hominum quae clara clueret;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 5:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION