라틴어 문장 검색

occupavit tamen Scipio Padum traicere, et ad Ticinum amnem motis castris, priusquam educeret in aciem, adhortandorum militum causa talem orationem est exorsus:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 405:1)
quid enim adhortari referret aut eos equites, qui equitatum hostium ad Rhodanum flumen egregie vicissent, aut eas legiones cum quibus fugientem hunc ipsum hostem secutus confessionem cedentis ac detractantis certamen pro victoria habui?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 408:1)
non vereor ne quis me haec vestri adhortandi causa magnifice loqui existimet, ipsum aliter animo adfectum esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 419:1)
Hannibal rebus prius quam verbis adhortandos milites ratus, circumdato ad spectaculum exercitu captivos montanos vinctos in medio statuit armisque Gallicis ante pedes eorum proiectis interrogare interpretem iussit, ecquis, si vinculis levaretur armaque et equum victor acciperet, decertare ferro vellet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 437:1)
Consul perculsis omnibus ipse satis, ut in re trepida, impavidus turbatos ordines vertente se quoque ad dissonos clamores instruit, ut tempus locusque patitur, et quacumque adire audirique potest adhortatur ac stare ac pugnare iubet:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 58:1)
Q. Fabius Maximus dictator iterum quo die magistratum iniit vocato senatu, ab dis orsus cum edocuisset patres plus neglegentia caerimoniarum auspiciorumque quam temeritate atque inscitia peccatum a C. Flaminio consule esse, quaeque piacula irae deum essent ipsos deos consulendos esse, pervicit ut, quod non ferme decernitur, nisi cum taetra prodigia nuntiata sunt, decemviri libros Sibyllinos adire iuberentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 109:1)
nocte prope tota P. Sempronius Tuditanus non destitit monere, adhortari eos, dum paucitas hostium circa castra, dum quies ac silentium esset, dum nox inceptum tegere posset, se ducem sequerentur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 727:1)
horum parentes cognatique aegre pervicerunt ut legati ad consulem Romanum mitterentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 48:1)
lacrimantem inde iuvenem cernens medium conplectitur atque osculo haerens non ante precibus abstitit quam pervicit ut gladium poneret fidemque daret nihil facturum tale.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 106:1)
Sempronius senatum habuit consolatusque patres est, et adhortatus ne qui Cannensi ruinae non succubuissent ad minores calamitates animos summitterent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 317:1)
cum omni parte pellerentur, Romanisque crescerent animi, non duce solum adhortante sed Nolanis etiam per clamorem favoris indicem accendentibus ardorem pugnae, terga Poeni dederunt atque in castra conpulsi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 618:1)
dux ipse loco superiore capto, unde agros urbemque posset conspicere, Bruttiorum cohortem adire muros atque evocare principes Locrensium ad conloquium iussit et pollicentes amicitiam Hannibalis adhortari ad urbem tradendam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 6:1)
ne tamen subita res et nocturnus terror et iam non suae fortunae consilium perturbaret, adloquendos adhortandosque sibi milites ratus, contione advocata ita disseruit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 551:1)
vos quoque velim, milites, non lamentis lacrimisque tamquam extinctos prosequi - vivunt vigentque fama rerum gestarum - , sed, quotienscumque occurret memoria illorum, velut si adhortantis signumque dantis videatis eos, ita proelia inire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 558:1)
Claudi, cui suos ante prima signa adhortanti sub laevo umero summum pectus gaeso ictum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 79:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION