라틴어 문장 검색

Adice et illos, qui non constantiae vitio parum leves sunt sed inertiae, et vivunt non quo- modo volunt, sed quomodo coeperunt.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 25:4)
Alit enim livorem infelix inertia et omnes destrui cupiunt, quia se non potuere provehere ;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 29:5)
Licet scias et in adflicta re publica esse occasionem sapienti viro ad se proferendum et in florenti ac beata petulantiam, invidiam, mille alia inertia vitia regnare.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 56:2)
his plerique similem vitam agunt, quorum non immerito quis inquietam inertiam dixerit.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 112:3)
Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi :
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 88:1)
et si qua extremis tellus se subtrahit oris, sentiat illa tuas postmodo capta manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1013)
Inertia indicatur, cum fugitur labor.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 272)
Inertia est laboris excusatio.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 279)
ipsos potius monent arma corripere, et certandi cum hostibus studium subire, qui non aliam ob causam, quam si ipsi inertia soluerentur, eis possent esse fortiores.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 1:14)
Nec docet hoc omnes, sed quos nec inertia tardat Nec vetat obscura surgere nocte timor.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 212)
ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, postmodo quae uotis inrita facta uelit:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 548)
nec posse, cum hostes prope ad portas essent, bello praeverti se quicquam, nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepta arma pro patria non cepisse, neque patribus satis decorum per metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum fortunis consuluisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 260:1)
nec illos, etsi non adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in praesentia dedecus, postmodo periculum, si animus hosti redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut, si aliud nihil, stare instructos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 475:1)
consulares quoque ac seniores ab residuo tribuniciae potestatis odio, cuius desiderium plebi multo acrius quam consularis imperii rebantur esse, prope malebant postmodo ipsos decemviros voluntate abire magistratu quam invidia eorum exsurgere rursus plebem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 443:1)
si Ardeates sua tempora exspectare velint arbitriumque senatui levandae iniuriae suae permittant, fore ut postmodo gaudeant se irae , sciantque patribus aeque curae fuisse ne qua iniuria in eos oreretur ac ne orta diuturna esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 79:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION