라틴어 문장 검색

" Si homines, ratione praediti, animum ad credendum inducant, naturae nostrae auctorem divinum, humani generis partem, aliorum possessiones invadere, imperiumque in alios interminatum exercere, voluisse;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.41)
Tot naturae dotibus praeditus crat, ut nil majus, Dei munere, mortalibus unquam concessum sit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.94)
Quotienscumque nitor in verba prorumpere et super tumulum eius epitaphii huius flores spargere, totiens conplentur oculi et renovato dolore totus in funere sum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 1:12)
Audio religiosam habere te matrem, multorum annorum viduam, quae aluit, quae erudivit infantem et post studia Galliarum, quae vel florentissima sunt, misit Romam non parcens sumptibus et absentiam filii spe sustinens futurorum, ut ubertatem Gallici nitoremque sermonis gravitas Romana condiret nec calcaribus in te sed frenis uteretur, quod et in disertissimis viris Graeciae legimus, qui Asianum tumorem Attico siccabat sale et luxuriantes flagellis vineas falcibus reprimebant, ut eloquentiae toreularia non verborum pampinis, sed sensuum quasi uvarum expressionibus redundarent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:1)
"Pars magna Italiae est, si verum admittimus, in qua nemo togam sumit nisi mortuus, ipsa dierum festorum herboso colitur si quando theatro maiestas tandemque redit ad pulpita notum exodium, cum personae pallentis hiatum in gremio matris formidat rusticus infans, aequales habitus illic similesque videbis orchestram et populum, clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae, hic ultra vires habitus nitor, hic aliquid plus quam satis est interdum aliena sumitur arca."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III73)
vultus gravis, horrida siccae silva comae, nullus tota nitor in cute, qualem Bruttia praestabat calidi tibi fascia visci, sed fruticante pilo neglecta et squalida crura.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX6)
quod si in eo spatio atque ante acta aetate fuere e quibus haec rerum consistit summa refecta, inmortali sunt natura praedita certe.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 9:12)
at quoniam fragili natura praedita constant, discrepat aeternum tempus potuisse manere innumerabilibus plagis vexata per aevom.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 15:10)
quod quoniam ratio reclamat vera negatque credere posse animum, victus fateare necessest esse ea quae nullis iam praedita partibus extent et minima constent natura.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 16:8)
quin potius tali natura praedita quaedam corpora constituas, ignem si forte crearint, posse eadem demptis paucis paucisque tributis, ordine mutato et motu, facere aeris auras, sic alias aliis rebus mutarier omnis?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 19:12)
si primordia sunt, simili quae praedita constant natura atque ipsae res sunt aequeque laborant et pereunt, neque ab exitio res ulla refrenat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 21:2)
Denique iam quae cumque in rebus cernis apertis si fieri non posse putas, quin materiai corpora consimili natura praedita fingas, hac ratione tibi pereunt primordia rerum:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 22:11)
tanta stat praedita culpa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 4:12)
non quo multa parum simili sint praedita forma, sed quia non volgo paria omnibus omnia constant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 9:2)
quo nunc insigni per magnas praedita terras horrifice fertur divinae matris imago.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 14:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION