라틴어 문장 검색

Hoc autem nolo vos ignorare, inter perfectos quos sapienter electos et caute probatos, vera et spiritalis amicitia copulavit, non posse intervenire discidium.
(DE AMICITIA, CAPUT XVI. De laesione eorum qui diligendi sunt. 2:2)
In hoc tamen amicitia probabilior et magis virtus probatur, quod nec in eo qui laeditur desinit esse quod fuit;
(DE AMICITIA, CAPUT XVI. De laesione eorum qui diligendi sunt. 2:5)
cum amicus primum sit eligendus, deinde probandus, tunc demum admittendus, et sic postea ut decet tractandus.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:31)
Quatuor quaedam probanda sunt in amico:
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:2)
virtutem in propria sua sede complectens, caetera omnia quasi extra eum posita, nec multum probans si adsint, nec si absint requirens.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:5)
In necessitate enim, ut ait quidam, probatur amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:7)
Si prospera nostra nulla umquam adversitas interpolet, quomodo amici probabitur fides?
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:17)
Multa sunt alia quibus probatur fides amici, quamuis in sinistris maxime.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:19)
Diximus et intentionem esse probandam.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:2)
Eius igitur quem eligisti, subtiliter est probanda intentio, ne secundum spem commodi cuiuslibet tibi velit in amicitia copulari, mercenariam eam aestimans non gratuitam.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:25)
Haec diximus ut in amicis mores probemus, non aestimemus censum.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:31)
Sic ergo probatur intentio.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:32)
Quocirca illius quem eligis est probanda discretio;
(DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:4)
Sane hanc in amicitia virtutem satis facile probatu est, qua si quis caruerit, instar navis absque gubernaculo pro impetu spiritus instabili et irrationabili semper motu feretur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:6)
Sic et multae causae deesse non poterunt, quibus illius quem cupis esse amicum probetur patientia, cum necesse sit arguere eum quem diligis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION