라틴어 문장 검색

latebras tamen inguinis alte missile, ceu totis intortum viribus, hausit, praeterit haud dubium fati et spoliare superbit Oenides.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권252)
itque per Aonios alte mucrone corusco suspensam ostentans galeam et clamore superbit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권242)
"scilicet angustum iamdudum urgentibus annis Maenalium tibi, parve, nemus, perque antra ferarum vix tutae sine matre viae, silvestria cuius nondum tela procax arcumque implere valebas."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권315)
Ista ipsa virgo Caelestis pluviarum pollicitatrix, ipse iste Aesculapius medicinarum demonstrator, alia die morituris Socordio et Tenatio et Asclepiodoto sumministrator, nisi se daemones confessi fuerint Christiano mentiri non audentes, ibidem illius Christiani procacissimi sanguinem fundite!
(테르툴리아누스, Apologeticum, 23장 6:1)
Christianus nec in pauperem superbit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 13:2)
flagitatum quoque stipendium procacius quam ex more et modestia militari erat, et ab custodibus probra in circumeuntes vigilias iacta, et noctu quidam praedatum in agrum circa pacatum ierant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 360:1)
inter pocula atque epulas, ubi libare diis dapes, ubi bene precari mos esset, ad spectaculum scorti procacis, in sinu consulis recubantis, mactatam humanam victimam esse et cruore mensam respersam!
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 522:2)
mylae, proximum oppidum, ita munitum ut inexsuperabilis munimenti spes incolas ferociores faceret, non portas claudere regi satis habuerunt, sed probris quoque in ipsum Macedonasque procacibus iaculati sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 579:1)
Oh, lutum lenonium, commixtum caeno sterculinum publicum, impure, inhoneste, iniure, inlex, labes popli, pecuniae accipiter avide atque invide, procax, rapax, trahax - trecentis versibus tuas impuritias traloqui nemo potest - accipin argentum?
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 3, scene 35)
Procaciores estis vos, sed illi periuriores;
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 1, scene 2115)
Unde et Lucifer ille qui mane oriebatur, tanto ad superbiendum pronior exstitit, quanto caeteris Angelicis spiritibus per sapientiae vel scientiae claritatem superior fuit, nec tamen ideo sapientiam ejus vel scientiam de naturis rerum cognoscendis quam a Deo acceperat, malam dici convenit, sed ille superbiendo illa male usus sit. Sic et cum quilibet de philosophia sua vel doctrina superbit, non ipsam scientiam culpare debemus propter adjunctum vitium, sed unumquodque secundum seipsum pensari convenit, ne forte indiscrete agentes, propheticam illam maledictionem incurramus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 12:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION