라틴어 문장 검색

Ibi toto nubila vultu ante Iovem passis stetit invidiosa capillis pro que meo veni supplex tibi, Iuppiter inquit, sanguine proque tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 49:3)
Heu quantum haec Niobe Niobe distabat ab illa, quae modo Latois populum submoverat aris et mediam tulerat gressus resupina per urbem, invidiosa suis, at nunc miseranda vel hosti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 21:3)
Ante sacros vidi proiecta cadavera postes, ante ipsas, quo mors foret invidiosior, aras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 49:9)
" Vix dixerat, insilit undis consequiturque rates, faciente cupidine vires, Gnosiacaeque haeret comes invidiosa carinae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 11:34)
Nomine siqua suo fando pervenit ad aures Deianira tuas - quondam pulcherrima virgo multorumque fuit spes invidiosa procorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 4:5)
ipsos quoque deserit agros cumque choro meliore sui vineta Timoli Pactolonque petit, quamvis non aureus illo tempore nec caris erat invidiosus harenis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:2)
Dardanidas matres patriorum signa deorum, dum licet, amplexas succensaque templa tenentes invidiosa trahunt victores praemia Grai.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 38:2)
Tempus edax rerum, tuque, invidiosa vetustas, omnia destruitis, vitiataque dentibus aevi paulatim lenta consumitis omnia morte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:10)
est illi nostri non invidiosa cruoris copia;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 238)
haec prius, ut memorant, non invidiosa nefandis nec cupienda bonis regna Thoantis erant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 435)
pudet exacti iam temporis, odit praeteritos foedis cum religionibus annos, mox ubi, contiguos fossis muralibus agros sanguine iustorum innocuo maduisse recordans, invidiosa videt tumulorum millia circum, tristis iudicii mage paenitet ac dicionis effrenis nimiaeque sacris pro turpibus irae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권159)
ultima legati defleta dolore querella est Palladiis quod farra focis, vel quod stipis ipsis virginibus castisque choris alimenta negentur, Vestales solitis fraudentur sumptibus ignes, hinc ait et steriles frugescere rarius agros et tristem saevire famem, totumque per orbem mortales pallere inopes ac panis egenos, quae tanta extiterit praesenti tempore tamque invidiosa fames, quam Triptolemi Cererisque moverit ira penu pro virginis ulciscendo, non memini nec tale aliquid vel fama susurrat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2320)
Verum enim, quando bene promeruit, fiat:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 1141)
Ita velim me promerentem ames dum vivas mi pater, Ut me hoc delictum admisisse in me id mihi vehementer dolet, Et me tui pudet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 5122)
Ego Charine neutiquam officium liberi esse hominis puto Cum is nihil promereat postulare id gratiae adponi sibi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 194)

SEARCH

MENU NAVIGATION