라틴어 문장 검색

At si quando, quod perrarum est, probis deferantur, quid in eis aliud quam probitas utentium placet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:4)
Atqui hoc a bonis non potest separari — Neque enim bonus ultra iure uocabitur, qui careat bono — Quare probos mores sua praemia non relinquunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:6)
neque enim probis animis proprium decus aliena decerpit improbitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:8)
sed quoniam id sua cuique probitas confert, tum suo praemio carebit cum probus esse desierit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:10)
Sicut igitur probis probitas ipsa fit praemium ita improbis nequitia ipsa supplicium est. Iam uero quisquis afficitur poena malo se affectum esse non dubitat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:20)
uideo, inquam, quae sit uel felicitas uel miseria in ipsis proborum atque improborum meritis constituta.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:2)
Num igitur ea mentis integritate homines degunt ut quos probos improbosue censuerunt eos quoque uti existimant esse necesse sit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:5)
Nam ut probis atque improbis nullum foedus est ita ipsi inter se improbi nequeunt conuenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:18)
Idque omnium uidebitur iniquissimum quod nunc aequissimum iudicatur, uel puniri improbos uel remunerari probos, quos ad alterutrum non propria mittit uoluntas sed futuri cogit certa necessitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:4)
Ecce argumenta, L. B., cur virum probum et strenuum B. G. Teubnerum adii eumque permovi, ut Celso locum concederet in corpore scriptorum classicorum cum graecorum tum latinorum, quod multis jam abhinc annis edere aggressus est.
(켈수스, De Medicina introduction, Praefatio.8)
ergo lacessitus tandem rescribe roganti et patria florens sorte, Probine, vale.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Ad Probinum14)
Vivit adhuc completque vagis sermonibus aures gloria fusa Probi, quam non ventura silebunt lustra nec ignota rapiet sub nube vetustas.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:15)
Non, mihi centenis pateant si vocibus ora multifidusque ruat centum per pectora Phoebus, accepit Probi narrare queam, quot in ordine gentes rexerit, ad summi quotiens fastigia iuris venerit, Italiae late cum frena teneret Illyricosque sinus et quos arat Africa campos.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:24)
sed nati vicere patrem solique merentur victores audire Probi.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:25)
Postquam fulmineis impellens viribus hostem belliger Augustus trepidas laxaverat Alpes, Roma Probo cupiens dignas persolvere grates sedula pro natis dominum flexura rogando ire parat.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:31)

SEARCH

MENU NAVIGATION