도구

도구

라틴어 문장 검색

19. Post tempus irrationalis fiduciae in progressionem humanasque capacitates, quaedam societatis pars in aetatem ingreditur maioris conscientiae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 27:1)
Conscii sumus in rei politicae opinionumque provincia quosdam Creatoris cogitationem prorsus respuere, aut eam nullius momenti putare, ita ut ad irrationalia divitias referant, quas religiones praebere possint integrae oecologiae plenoque profectui humani generis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 81:2)
191. Cum tales quaestiones agitantur, nonnulli ceteros insimulare perinde nituntur, quasi irrationaliter progressum et humanum provectum cohibere studeant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 245:1)
203. Quoniam mercatus tendit ad rerum consumendarum immodicam machinam efficiendam, proventuum collocandorum causa, personae obruuntur gurgite acquisitionum et superfluarum expensarum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 261:1)
erumpit subito triste periculum, nam dum praecalidos igniculos sibi solvendis adolent et senio et gelu, dum virgas steriles atque superfluas flammis de fidei palmite concremant, ut concreta vagis vinea crinibus silvosi inluviem poneret idoli, palpavit nimius perniciem tepor.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권16)
quid cura superflua rastri?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 299)
sed quia carent sermone, quae id faciunt, muta atque irrationalia vocantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 264:2)
ut si finias equum, (noto enim utar exemplo) genus est animal, species mortale, differentia irrationale, (nam et homo mortale erat) proprium hinniens.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 131:1)
nam est equus animal sed irrationale.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 152:2)
ut a rationali ad rationale et item de irrationalibus, et haec invicem, quibus similis ratio est, et a toto et a partibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 232:1)
est igitur usus quidam irrationalis, quem Graeci vocant, qua manus in scribendo decurrit, qua oculi totos simul in lectione versus flexusque eorum et transitus intuentur, et ante sequentia vident quam priora dixerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 244:1)
Non divos specialibus faventes agris, urbibus insulisque canto, Saturnum Latio Iovemque Cretae Iunonemque Samo Rhodoque Solem, Hennae Persephonen, Minervam Hymetto, Vulcanum Liparae, Papho Dionen, Argis Persea, Lampsaco Priapum, Thebis Euhion Ilioque Vestam, Thymbrae Delion, Arcadem Lycaeo, Martem Thracibus ac Scythis Dianam, quos fecere deos dicata templa, tus, sal, far, mola vel superfluarum consecratio caerimoniarum.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem30)
quam tu adhuc iuvenis inter hostiles conspicatus catervas, atque illic in acie contrariae partis adamatam, nil per obstantes repulsus proeliatores, desiderii brachio vincente rapuisti, philosophiam scilicet, quae violenter e numero sacrilegarum artium exempta raso capillo superfluae religionis ac supercilio scientiae saecularis amputatisque pervetustarum vestium rugis, id est tristis dialecticae flexibus falsa morum et illicita velantibus, mystico amplexu iam defaecata tecum membra coniunxit.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 12:2)
De quibus omnibus siqui plenius scire uult (id est, quanta fraudis solertia daemones et actus eius, et uerba superflua, et ipsas etiam cogitationes quasi in libro descriptas replicauerint;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 1:5)
Neque enim bonum esse poterit quod superfluum sit. Superfluus autem alius vel creator esset vel rector, si unus ad omnia aeque sufficiat ut plures.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 8:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION