라틴어 문장 검색

nec Phoebus adhuc, nec carbasa languent.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 5:6)
Plurima tum volvit spumanti carmina lingua Murmure continuo, nec dant suspiria cursus Vulneris, aut minimum patiuntur fata tacere.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:63)
Cum dicis 'Propero, fac si facis,' Hedyle, languet Protinus et cessat debilitata Venus.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLVI1)
Collo nixa cubat capitque somnos, Ut suspiria nulla sentiantur;
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CIX4)
Languebam:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, IX1)
Ad nocturna iaces fastosae limina moechae, Et madet, heu, lacrimis ianua surda tuis, Urere nec miserum cessant suspiria pectus.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XIV2)
Nec languet aequor, viva sed quies ponti Pictam phaselon adiuvante fert aura, Sicut puellae non amantis aestatem Mota salubre purpura venit frigus.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XXX5)
Corripis, observas, quereris, suspiria ducis, Et vix a ferulis temperat ira tua.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXIX7)
Et sic ad dominam reversa languet Multis mentula milibus redempta;
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XCVII2)
langventis tranquilli.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 2891)
"idem deos vestros induendo stupra, suspiria, odia dedecorat, idem simulatis doloribus lacrimas vestras vanis gestibus et nutibus provocat:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 37장 1:34)
Nam cum otio langueremus et is esset rei publicae status ut eam unius consilio atque cura gubernari necesse esset, primum ipsius rei publicae causa philosophiam nostris hominibus explicandam putavi, magni existimans interesse ad decus et ad laudem civitatis res tam gravis tamque praeclaras Latinis etiam litteris contineri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 7:3)
nam de vita beata nihil repugno, quam tu ne in deo quidem esse censes nisi plane otio langueat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 67:3)
sonus erat dulcis, litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, sine contentione vox nec languens nec canora.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:5)
Sed quia sic ab hominibus doctis accepimus, non solum ex malis eligere minima oportere, sed etiam excerpere ex his ipsis, si quid inesset boni, propterea et otio fruor, non illo quidem, quo debebat is, qui quondam peperisset otium civitati, nec eam solitudinem languere patior, quam mihi affert necessitas, non voluntas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION