도구

도구

라틴어 문장 검색

et inde inferunt posse solvere leges et decreta Imperii, atque leges et decreta ligare pro regimine temporali:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 8:8)
sed Imperium est iurisdictio omnem temporalem iurisdictionem ambitu suo comprehendens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:32)
Et cum iurisdictio temporalis finita sit et omne finitum per finitas decisiones assummatur, sequeretur quod iurisdictio prima posset annichilari:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:40)
Sed Ecclesia omnino indisposita erat ad temporalia recipienda per preceptum prohibitivum expressum, ut habemus per Matheum sic :
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:44)
Quod si Cesar iam tunc iudicandi temporalia non habuisset auctoritatem nec Cristus hoc persuasisset, nec angelus illa verba nuntiasset, nec ille qui dicebat "Cupio dissolvi et esse cum Cristo" incompetentem iudicem appellasset. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:21)
in quo quidem gremio reperire non possum temporalium sollicitudinem sive curam sacerdotio primo vel novissimo commendatam fuisse. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:12)
quam quidem ab eis esse remotam possibile non est, si regiminis temporalis auctoritas a sacerdotio demanaret, cum saltem in auctorizando sollicitudo provisionis instaret, et deinde cautela continua ne auctorizatus a tramite rectitudinis deviaret. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:15)
scilicet summo Pontifice, qui secundum revelata humanum genus perduceret ad vitam ecternam, et Imperatore, qui secundum phylosophica documenta genus humanum ad temporalem felicitatem dirigeret. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:21)
Sic ergo patet quod auctoritas temporalis Monarche sine ullo medio in ipsum de Fonte universalis auctoritatis descendit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:29)
ut luce paterne gratie illustratus virtuosius orbem terre irradiet, cui ab Illo solo prefectus est, qui est omnium spiritualium et temporalium gubernator.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:35)
Quod autem dicimus ‘tragica coniugatio’ est quia, cum comice fiat hec coniugatio, cantilenam vocamus per diminutionem:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 128:1)
sed solus Februarius viginti et octo retinuit dies, quasi inferis et deminutio et par numerus conveniret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 7:4)
Latii vero veteres incolae, quia nihil iam tum discere ab Aegypto licebat, ad quam nullus illis commeatus patebat, morem Graeciae in numerandis diebus secuti sunt, ut retroversum cedente numero ab augmento in diminutionem conputatio resoluta desineret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 40:1)
Cum enim sol in signo Cancri aestivum solstitium facit, in quo est longissimi diei terminus, et inde retrogressum agit ad diminutionem dierum, Pythius eo tempore appellatur, ὡς πύματον θέων, ὅ ἐστι τὸν τελευταῖον δρόμον τρέχων.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 61:2)
exinde per diminutiones veluti senescenti quarta forma deus figuratur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION