라틴어 문장 검색

At si diuitiae prudentem reddere possent, si cupidum timidumque minus te, nempe ruberes,uiueret in terris te siquis auarior uno.
(호라티우스의 두번째 편지, 282)
quid iuvat inmensum te argenti pondus et aurifurtim defossa timidum deponere terra?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장27)
inter Hectora Priamiden, animosum atque inter Achillemira fuit capitalis, ut ultima divideret mors,non aliam ob causam, nisi quod virtus in utroquesumma fuit:
(호라티우스의 풍자, 1권, 07장5)
Cur timido animo Christianus es?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 6:1)
Et haec ego non integris rate vel mercibus quasi ignaros fluctuum doctus nauta praemoneo, sed quasi nuper naufragio eiectus in litus timida navigaturis voce denuntio.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 6:8)
Accepisse pauperibus erogandum et esurientibus plurimis vel cautum esse vel timidum aut - quod apertissimi sceleris est - aliquid inde subtrahere omnium praedonum crudelitatem superat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 16:10)
Aut divide statim, quod acceperis, aut, si timidus dispensator es, dimitte largitorem, ut sua ipse distribuat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 16:12)
grande sonat metuique iubet Septembris et Austri adventum, nisi se centum lustraverit ovis et xerampelinas veteres donaverit ipsi, ut quidquid subiti et magni discriminis instat in tunicas eat et totum semel expiet annum, hibernum fracta glacie descendet in amnem, ter matutino Tiberi mergetur et ipsis verticibus timidum caput abluet, inde superbi totum regis agrum nuda ac tremibunda cruentis erepet genibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI264)
mordeat ante aliquis quidquid porrexerit illa quae peperit, timidus praegustet pocula papas.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI307)
si pertinaciam, sexies rupto foedere cladibusque ipsis animosiorem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SAMNITICUM 7:4)
Tunc timido manat ex omni corpore sudor
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 50:3)
Nam si timidissimo dixero:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 17:2)
Nam cibus qui cum voluptate sumitur desiderio tractus in ventrem reconditur patula expectatione rapientem, et dum animose fruitur, mox eum concoquit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 29:2)
ad hoc animoso occursu natura festinat, quam sanguis comitando quasi alacritate integritatis suae compotem tinguit cutem, et inde similis color nascitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 6:5)
Sed et media aetas, si multo exercitio excitaverit sibi naturalem calorem, animosius cibum adpetit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION