라틴어 문장 검색

Itaque hercules postquam maris ira infesta convaluit, Lichas trepidans ad me supinas porrigit manus et tu inquit Encolpi, succurre periclitantibus et vestem illam divinam sistrumque redde navigio.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 114:5)
Suppes suppumpis, hoc est supinis pedibus.
(페트로니우스, 사티리콘, FRAGMENTA, XVII*2)
Iam qua diductos potat levis area fontes, Corycium milli surgit olus maluaeque supinae et non sollicitos missura papavera somnos.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 8:3)
Ubi irrigatus multo venas nectare, Sero domum est reversus titubanti pede.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Idem.4)
fac titubet blaeso subdola lingua sono, ut, quicquid facias dicasve protervius aequo, credatur nimium causa fuisse merum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:422)
nam prius umbrosa carituros arbore montes, et freta velivolas non habitura rates, fluminaque in fontes cursu reditura supino, gratia quam meriti possit abire tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 518)
illic et cantant, quicquid didicere theatris, et iactant faciles ad sua verba manus et ducunt posito duras cratere choreas, cultaque diffusis saltat amica comis, cum redeunt, titubant et sunt spectacula volgi, et fortunatos obvia turba vocat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권350)
Ille mero somnoque gravis titubare videtur vixque sequi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:14)
bacchae satyrique sequuntur, quique senex ferula titubantes ebrius artus sustinet et pando non fortiter haeret asello.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 3:8)
attoniti novitate pavent manibusque supinis concipiunt Baucisque preces timidusque Philemon et veniam dapibus nullisque paratibus orant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 68:2)
titubantem annisque meroque ruricolae cepere Phryges vinctumque coronis ad regem duxere Midan, cui Thracius Orpheus orgia tradiderat cum Cecropio Eumolpo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 12:4)
quem quicumque parum moderato gutture traxit, haud aliter titubat, quam si mera vina bibisset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:6)
" haec ubi sum furtim lingua titubante locutus, qui mihi monstraret, vix fuit unus, iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 113)
prosiluit pavidus deiecto antistite princeps marmoreum fugiens nullo comitante sacellum, dum tremefacta cohors dominique oblita supinas erigit ad caelum facies atque invocat Iesum, iamne piget facti?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3157)
credentes nam Christus adit, dubitabile pectus sub titubante fide refugo contemnit honore, virginitas et prompta fides Christum bibit alvo cordis et intactis condit paritura latebris, crede quod emissus solio Patris angelus infit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3191)

SEARCH

MENU NAVIGATION