라틴어 문장 검색

Concepit nam terra sonos calamique loquentes incinuere Midam, qualem narraverat index.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 13:6)
"Marmore Sicanio struxi tibi, Delphice, templum et levibus calamis candida verba dedi.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 21:2)
Ioculare tibi videtur, et sane levi, Dum nihil habemus maius, calamo ludimus.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta.1)
hos habet haec calamos, hos haec habet ora libellos, haec viget in nostris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 813)
vindicat ut Calamis laudem, quos fecit, equorum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 121)
sub Iove pars durat, pauci tentoria ponunt, sunt quibus e ramis frondea facta casa est, pars, ubi pro rigidis calamos statuere columnis, desuper extentas imposuere togas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권347)
Hic illam cursum inpedientibus undis, ut se mutarent liquidas orasse sorores, Panaque, cum prensam sibi iam Syringa putaret, corpore pro nymphae calamos tenuisse palustres.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 68:8)
atque ita disparibus calamis conpagine cerae inter se iunctis nomen tenuisse puellae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 68:11)
pauper et ipse fuit, linoque solebat et hamis decipere et calamo salientes ducere pisces.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:3)
Non ocior illo hasta nec exutae contorto verbere glandes, nec Gortyniaco calamus levis exit ab arcu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 62:11)
Imposito calamo patulos sinuaverat arcus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 6:11)
" Calamis agrestibus insonat ille barbaricoque Midan (aderat nam forte canenti) carmine delenit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 21:4)
haec ait, et varios iubet obmutescere cantus, organa, sambucas, citharas calamosque tubasque.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 357)
quidquid in aere cavo reboans tuba curva remugit, quidquid ab arcano vomit ingens spiritus haustu, quidquid casta chelys, quidquid testudo resultat, organa disparibus calamis quod consona miscent, aemula pastorum quod reddunt vocibus antra, Christum concelebrat, Christum sonat, omnia Christum muta etiam fidibus sanctis animata loquuntur, o nomen praedulce mihi!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3124)
percensere libet calamique revolvere sulcos, sidereis quos illa notis manus aurea duxit, ite hinc, dum rutilos apices submissus adoro, dum lacrimans veneror dumque oscula dulcia figo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3197)

SEARCH

MENU NAVIGATION