라틴어 문장 검색

Nec quemquam incuso:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 12:8)
Consilium ipse pater et magna incepta Latinus deserit ac tristi turbatus tempore differt multaque se incusat, qui non adceperit ultro Dardanium Aenean generumque adsciverit urbi.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 17:2)
disce tuum, ne me incuses, Iuturna, dolorem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 7:4)
Ipse inter primos dextram sub moenia tendit Aeneas magnaque incusat voce Latinum testaturque deos, iterum se ad proelia cogi, bis iam Italos hostis, haec altera foedera rumpi.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 23:15)
[Multaque se incusat, qui non acceperit ante Dardanium Aenean generumque adsciverit ultro.] Interea extremo bellator in aequore Turnus palantis sequitur paucos iam segnior atque iam minus atque minus successu laetus equorum attulit hunc illi caecis terroribus aura commixtum clamorem adrectasque impulit aures confusae sonus urbis et inlaetabile murmur.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 24:9)
cum interim non actores modo aliquos invenias sed, quod est turpius, praeceptores etiam, qui brevem dicendi exercitationem consecuti omissa ratione ut tulit impetus, passim tumultuentur eosque, qui plus honoris litteris tribuerunt, ineptos et ieiunos et trepidos et infirmos, ut quodque verbum contumeliosissimum occurrit, appellent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 183:2)
si id non continget aut eadem causa erit, actionum incusanda negligentia aut de infirmitate personarum querendum, contra quas erit iudicatum, aut de gratia, quae testes corruperit, aut de invidia aut de ignorantia, aut videndum, quid causae postea accesserit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 14:3)
iisdem laudamus, incusamus, augemus, minuimus, describimus, , querimur, consolamur, hortamur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 71:3)
et aliquando tamen eorum non oratio modo, sed vita etiam, vultus denique, incessus, habitus recte incusari solet;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 327:2)
quis enim mihi bonus parens ignoscat, si studere amplius possum, ac non oderit hanc animi mei firmitatem, si quis in me alius usus vocis, quam ut incusem deos superstes omnium meorum, nullam in terras despicere providentiam tester, si non meo casu, cui tamen nihil obiici, nisi quod vivam, potest, at illorum certe, quos utique immeritos mors acerba damnavit, erepta prius mihi matre eorundem, quae nondum expleto aetatis undevicesimo anno duos enixa filios, quamvis acerbissimis rapta fatis, non infelix decessit?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 5:1)
In quoque cadit eadem ratio dictorum, ut Fabius Maximus, incusans Augusti congiariorum, quae amicis dabantur, exiguitatem, heminaria esse dixit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 161:1)
ut Iunius Bassus, querente Domitia Passieni, quod incusans eius sordes calceos eam veteres diceret vendere solere, Non mehercules, inquit, hoc unquam dixi;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 183:2)
sic oratio carens hac virtute tumultuetur necesse est et sine rectore fluitet nec cohaereat sibi, multa repetat, multa transeat, velut nocte in ignotis locis errans, nec initio nec fine proposito casum potius quam consilium sequatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 4:2)
nam mihi ne dicere quidem videtur nisi qui disposite, ornate, copiose dicit, sed tumultuari.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 245:2)
ceterum vel facillimum est, ibi alienam culpam incusare, ubi fateris tuam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 82:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION