라틴어 문장 검색

id cumulatum usuris primo se agro paterno avitoque exuisse, deinde fortunis aliis, postremo velut tabem pervenisse ad corpus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 245:1)
se militantem, se restituentem eversos penates, multiplici iam sorte exsoluta, mergentibus semper sortem usuris, obrutum fenore esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 147:1)
de capite deducite quod usuris pernumeratum est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 163:2)
creatique tribuni C. Licinius et L. Sextius promulgavere leges omnes adversus opes patriciorum et pro commodis plebis, unam de aere alieno, ut deducto eo de capite quod usuris pernumeratum esset, id quod superesset triennio aequis pensionibus persolveretur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 366:1)
nam etsi unciario fenore facto levata usura erat, sorte ipsa obruebantur inopes nexumque inibant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 194:2)
dedetis deinde et istos sacrosanctos, cum primum magistratu abierint, sed, si me audiatis, priusquam dedantur, hic in comitio virgis caesos, hanc iam ut intercalatae poenae usuram habeant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 121:2)
Sex legionibus Romanis eo anno usura res publica erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 83:2)
senatui, ut scirent quam primum quibus ducibus usura res publica esset, litteras mitti consulibus placuit ut uter eorum posset Romam ad magistratus creandos veniret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 265:2)
is amare occepit Alcumenam clam virum usuramque eius corporis cepit sibi, et gravidam fecit is eam compressu suo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene prol56)
primum omnium Alcumenae usuram corporis cepi, et concubitu gravidam feci filio.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 5, scene 25)
Ballio Exite, agite exite, ignavi, male habiti et male conciliati, quorum numquam quicquam quoiquam venit in mentem ut recte faciant, quibus, nisi ad hoc exemplum experior, non potest usura usurpari.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 21)
neque adeo hasce emi mihi nec usurae meae:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 2177)
Equidem noveram consiliarium quendam et secretarium qui nunquam ad Elizabetham reginam Angliae ad diplomata manu reginae signanda accessit, quin a principio illam in aliquos de rebus status gravioribus sermonem perduceret, ut hisce intenta ad diplomata minus animum adiiceret.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXII. DE ASTUTIA 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION