라틴어 문장 검색

Quid illius pallorem, illius maciem notas ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 160:4)
ipsa enim vexatione constringitur et radices certius figit ;
(세네카, De Providentia, book 1 52:2)
Ut ulcera quaedam nocituras manus adpetunt et tactu gaudent, et foedam corporum scabiem delectat quicquid exasperat, non aliter dixerim his mentibus, in quas cupiditates velut mala ulcera eruperunt, voluptati esse laborem vexatio- nemque.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 30:4)
Vidisses membra uinculis pressa, macie retractos introrsus oculos, attritas catenis et inutiles manus:
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum. liber primus., Archipiratae filia.16)
Nos turpis macies et lacrimae tenent et crinis patrio pulvere sordidus.
(세네카, Hercules Oetaeus 2:6)
violenta Fata et horridus Morbi tremor, Maciesque et atra Pestis et rabidus Dolor, mecum ite, mecum, ducibus his uti libet.
(세네카, 오이디푸스 13:63)
diceris et macie uultum tenuasse:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 315)
est enim tibi nimis usui, ut exhortationibus tuis interioris hominis maciem saepenumero mysticus adeps et spiritalis arvina distendat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Eutropio salutem 2:2)
aegra solo macies, teucrique in origine culmi inclinata seges, deceptum margine ripae stat pecus, atque amnes quaerunt armenta natatos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권322)
Proinde et vulgus vane de nostra vexatione gaudet.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 49장 5:5)
neque aliquid ex eo tempore nocturni timoris aut uexationis ab antiquo hoste pertulit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI. 2:7)
Effice ne macies pallentes occupet artus, neu notet informis candida membra color, et quodcumque mali est et quidquid triste timemus, in pelagus rapidis euehat amnis aquis.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 103)
obsita erat squalore vestis, foedior corporis habitus pallore ac macie perempti;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 242:2)
qui praeter minime populare ministerium, agro adsignando sociis quem populus Romanus suum iudicasset cum plebem offendissent, ne primoribus quidem patrum satis accepti, quod nihil gratiae cuiusquam dederant, vexationes ad populum iam die dicta ab tribunis, remanendo in colonia, quam testem integritatis iustitiaeque habebant, vitavere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 125:1)
tum T. Manlius L. filius, qui a vexatione tribunicia vindicaverat, ex statione ad dictatorem pergit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 86:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION