라틴어 문장 검색

'vale vale inquit' 'le' corripit sequens vocalis, ut "te Corydon o Alexi".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 795)
unde et superius ait 'incipe Maenalios mecum mea tibia versus'. non omnia possumus omnes sic Cicero "unum sustinere vix pauci possunt utrumque nemo".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 634)
pelio ossam 'o' longa est, sed fit brevis sequente 'o' vocali, ut "sub Ilio alto".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2811)
unde et se- quens a vocali inchoat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2952)
hic versus longior est una syl- laba, sed sine vitio, quoniam sequens a vocali incipit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2955)
ebur autem tibiarum dicit, quibus in aurem sacerdotis cani solebat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1933)
hic autem non solum longam non facit syllabam, sed etiam excluditur 's' cum superiore vocali:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 2565)
unde et 'assae tibiae' dicuntur, quibus canitur sine chori voce.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4173)
nam apud Latinos nullum verbum est, quod ante 'o' finalem 'o' habeat, excepto 'inchoo', quod tamen maiores aliter scribebant, aspirationem interponentes duabus vocalibus, et dicebant 'incoho':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 2233)
Horatius "sub cantu que- rulae despice tibiae":
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3282)
Addamus huc etiam, ne quem vocalem praeterisse videamur, C. Cosconium Calidianum, qui nullo acumine eam tamen verborum copiam, si quam habebat, praebebat populo cum multa concursatione magnoque clamore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 69장 1:2)
"Si ex oliva modulate canentes tibiae nascerentur, num dubitares quin inesset in oliva tibicini quaedam scientia?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 22:8)
Auriumque item est admirabile quoddam artificiosumque iudicium, quo iudicatur et in vocis et in tibiarum nervorumque cantibus varietas sonorum intervalla distinctio, et vocis genera permulta, canorum fuscum, leve asperum, grave acutum, flexibile durum, quae hominum solum auribus iudicantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 146:1)
itaque ad pingendum fingendum, ad scalpendum, ad nervorum eliciendos sonos ad tibiarum apta manus est admotione digitorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 150:3)
ut fides igitur et tibias eorum causa factas dicendum est qui illis uti possent, sic ea quae dixi is solis confitendum est esse parata qui utuntur, nec, si quae bestiae furantur aliquid ex is aut rapiunt, illarum quoque causa ea nata esse dicemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 157:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION