라틴어 문장 검색

Quomodo excandescunt, si quid ex iuba sua decisum est, si quid extra ordinem iacuit, nisi omnia in anulos suos reciderunt!
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 66:4)
Quemadmodum totum corpus animo deservit et, cum hoc tanto maius tantoque speciosius sit, ille in occulto maneat tenuis et in qua sede latitet incertus, tamen manus, pedes, oculi negotium illi gerunt, illum haec cutis munit, illius iussu iacemus aut in- quieti discurrimus, cum ille imperavit, sive avarus dominus est, mare lucri causa scrutamur, sive ambitiosus, iam dudum dextram flammis obiecimus aut voluntarii terram subsiluimus, sic haec immensa multitudo unius animae circumdata illius spiritu regitur, illius ratione flectitur pressura se ac fractura viribus suis, nisi consilio sustineretur.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 19:1)
Temperatus enim timor cohibet animos, adsiduus vero et acer et extrema admovens in audaciam iacentes excitat et omnia experiri suadet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 76:4)
" O dignam vocem, quam audirent omnes gentes, quae Romanum imperium incolunt quaeque iuxta iacent dubiae libertatis quaeque se contra viribus aut animis attollunt!
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 4:1)
Quidquid optimum homini est, id extra humanam potentiam iacet, nec dari nec eripi potest.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 50:1)
Passim iacent alimenta, quae rerum natura omnibus locis disposuit, sed haec velut caeci transeunt et omnes regiones pervagantur, maria traiciunt et, cum famem exiguo possint sedare, magno irritant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 67:7)
Si magnus vir cecidit, magnus iacuit, non magis illum contemni, quam aedium sacrarum ruinae calcantur, quas religiosi aeque ae stantis adorant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 98:3)
Solent maerentes ea, quae maxime diligunt, fugere et libertatem dolori suo quaerere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 134:3)
O quam multarum egregia opera in obscuro iacent !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 136:1)
Multa tibi non licent, quae humillimis et in angulo iacentibus licent.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 34:3)
Numquam autem ego a te, ne ex toto maereas, exigam.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 112:1)
multum autem interest, utrum tibi permittas maerere an imperes.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 44:1)
Mors dolorum omnium exsolutio est et finis, ultra quem mala nostra non exeunt, quae nos in illam tranquillitatem, in qua antequam nasceremur iacuimus, reponit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 113:1)
haec exulibus in patriam semper animum oculosque tendentibus ostendit nihil interesse, infra quos quis iaceat ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 117:2)
pessima eius et ipsi molestissima istic iacent, ossa cineresque, non magis illius partes quam vestes aliaque tegimenta corporum.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 150:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION