라틴어 문장 검색

Quare videndum est, quid sit initium sapientiæ, quid sit sapientia, quæsint sapientiæ commoda.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 3:1)
Quomodo igitur sapientia male utitur, qui sapientiam non habet?
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:17)
aliud est studiosus sapientiae, aliud iam adeptus sapientiam.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 126:3)
Quomodo nihil obstat, quominus et sapientia bonum sit et habens sapientiam, sic nihil obstat, quominus et sapientia bonum sit et habere sapientiam, id est sapere.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 15:7)
Quis ergo mulierum amator suam sciret cupidinem moderari, si in viris tanto sapientiae dogmate fultis pro mulierum amore sapientia suum non novit officium nec modum potuit luxuriando servare?
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 24:7)
Atqui tu hanc sententiam Platonis ore sanxisti beatas fore res publicas si eas uel studiosi sapientiae regerent uel earum rectores studere sapientiae contigisset.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:10)
Seneca Lucilio suo salutem Liquere hoc tibi, Lucili, scio, neminem posse beate vivere, ne tolerabiliter quidem sine sapientiae studio et beatam vitam perfecta sapientia effici, ceterum tolerabilem etiam inchoata.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 161)
Ergo sapere sapientiae usus est, usus autem sapientiae expetendus est;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 17:8)
Et pro certo est sciendum, sapientiam esse talis virtutis quodsine studio sapientiæ nemo beate vivere possit et sine sapientia animiæger dicatur ut Seneca in Epistolis dixit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 4:16)
Ipsa vero sapientia si se ignorabit sapientia sit necne, quo modo primum obtinebit nomen sapientiae?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 33:1)
atque ille quidem princeps ingeni et doctrinae Plato tum denique fore beatas res publicas putavit, si aut docti et sapientes homines eas regere coepissent aut ii qui regerent omne suum studium in doctrina et sapientia conlocassent hanc coniunctionem videlicet potestatis et sapientiae saluti censuit civitatibus esse posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, 10장 1:1)
Epicurum 343 20 - in furorem incidere potest 322 13 - nondum visus 307 14 sapientes septem 407 7 sapientia definitur 390 1 407 4 = philosophia 436 24 sapientiae studium v. philosophia sapientiae 339 5 securitas (vacuitas aegritudinis) 423 5 semina innata virtutum 317 1 initiorum et tamquam seminum 435 19 sensus (αἴσθησισ τ. ζώͺου) 421 13 (αἰσθητήρια) 241 1 sqq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.212)
Quippe qui omnia in sapientia facit ac disponit, in hac ipsa sapientia sua Spiritum tribuit suorum distributorem donorum, non improvide vel inconsiderate.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 55:15)
Quas rursus animalem vitam nobis certum est impertire Patrem suum, id est noun (gr.) dicit animam indui in ea sua qua intuetur, hoc est ratione utitur, quia ex ratione quam habent maximam similitudinem cum divina sapientia tenet, cum ratio maxime sit ascribenda sapientiae, paulatim anima in corpora respicit, quia ad comparationem plenitudinis illius summi boni, modicum est quidquid habemus, quantacunque dona virtutum ab ipso suscepimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 59:2)
Si ergo dicamus ibi Filium esse Patrem, tale est ac si dicamus ipsam Dei Patris sapientiam esse genitorem ipsius sapientiae Patris, hoc est sui ipsius, ut ipsa scilicet Dei sapientia ex seipsa sit genita, et ex seipsa habeat esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION