라틴어 문장 검색

ferina ista rabies est sanguine gaudere ac vulneribus et abiecto homine in silvestre animal transire.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 141:2)
Illi qui munera eius velut sua et perpetua amaverunt, qui se suspici propter illa voluerunt, iacent et maerent, eum vanos et pueriles animos, omnis solidae voluptatis ignaros, falsa et mobilia oblectamenta destituunt ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 24:1)
Tu liberorum tuorum bonis plurimum gavisa es, minimum usa;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 102:1)
Solent maerentes ea, quae maxime diligunt, fugere et libertatem dolori suo quaerere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 134:3)
Gaude itaque habuisse te tam bonum fratrem et usum fructumque eius, quamvis brevior voto tuo fuerit, boni consule.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 62:1)
Nec enim quicquam minus inter se consentaneum est quam aliquem moveri, quod sibi talis frater parum diu contigerit, non gaudere, quod tamen contigerit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 62:3)
Gaudeamus ergo eo, quod dabitur, reddamusque id, cum reposcemur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 66:5)
C. Caesar amissa sorore Drusilla, is homo, qui non magis dolere quam gaudere principaliter posset, conspectum conversationemque civium suorum profugit, exsequis sororis suae non interfuit, iusta sorori non praestitit, sed in Albano suo tesseris ac foro et pervolgatis huiusmodi aliis occupationibus acerbissimi funeris elevabat mala.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 104:1)
Numquam autem ego a te, ne ex toto maereas, exigam.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 112:1)
multum autem interest, utrum tibi permittas maerere an imperes.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 44:1)
Ille nepotem suum - quamquam illic omnibus omne cognatum est - applicat sibi nova luce gaudentem et vicinorum siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium ex vero peritus in arcana naturae libens ducit ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 151:2)
habere enim prius debet quam dare, nihil autem habet quod ad se transferri sapiens gavisurus sit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 43:7)
Si maximum illud ultra quod nihil habent iratae leges ac saevissimi domini quod minentur, in quo imperium suum fortuna consumit, aequo placidoque animo accipimus et scimus mortem malum non esse, ob hoc ne iniuriam quidem, multo facilius alia tolerabimus, damna et dolores, ignominias, locorum commutationes, orbitates, discidia, quae sapientem, etiam si universa circumveniant, non mergunt, nedum ut ad singulorum impulsus maereat.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 45:3)
necesse est enim, a quo quisque contemni moleste ferat, suspici gaudeat.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 70:6)
Nec his dolendum nec illis gaudendum ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 99:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION