도구

도구

라틴어 문장 검색

ipse ego nunc miror tantis animique marisque fluctibus ingenium non cecidisse meum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 113)
Quid mihi vobiscum est, infelix cura, libelli, ingenio perii qui miser ipse meo?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 11)
hoc pretium curae vigilatorumque laborum cepimus . ingenio est poena reperta meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 18)
his precor exemplis tua nunc, mitissime Caesar, fiat ab ingenio mollior ira meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 115)
te celebrant alii, quanto decet ore, tuasque ingenio laudes uberiore canunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 132)
sit quoque nostra domus vel censu parva vel ortu, ingenio certe non latet illa meo, quo videar quamvis nimium iuvenaliter usus, grande tamen toto nomen ab orbe fero, turbaque doctorum Nasonem novit et audet non fastiditis adnumerare viris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 154)
paenitet ingenii iudiciique mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1143)
at si me iubeas domitos Iovis igne Gigantes dicere, conantem debilitabit onus divitis ingenii est immania Caesaris acta condere, materia ne superetur opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1152)
neve peregrinis tantum defendar ab armis, et Romanus habet multa iocosa liber, utque suo Martem cecinit gravis Ennius ore - Ennius ingenio maximus, arte rudis - explicat ut causas rapidi Lucretius ignis, casurumque triplex vaticinatur opus, sic sua lascivo cantata est saepe Catullo femina, cui falsum Lesbia nomen erat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1195)
utque sedet vultu fassus Telamonius iram, inque oculis facinus barbara mater habet, sic madidos siccat digitis Venus uda capillos, et modo maternis tecta videtur aquis, bella sonant alii telis instructa eruditis, parsque tui generis, pars tua facta canunt, invida me spatio natura coercuit arto, ingenio vires exiguasque dedit, et tamen ille tuae felix Aeneidos auctor contulit in Tyrios arma virumque toros, nec legitur pars ulla magis de corpore toto, quam non legitimo foedere iunctus amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1235)
INGENIO.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 341)
nam tibi cum fatis mores natura pudicos et raras dotes ingeniumque dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 77)
en ego, cum caream patria vobisque domoque, raptaque sint, adimi quae potuere mihi, ingenio tamen ipse meo comitorque fruorque:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 723)
quam non ingenio nomina digna meo!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 103)
pro quibus inventis, ut munus munere penses, da, precor, ingenio praemia digna meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1127)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION