라틴어 문장 검색

videbam quam impar esset sors, cum ille vobis bellum pararet vos ei securam pacem praestaretis, quamquam mihi quidem non parare sed gerere paene bellum videbatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 137:1)
his praetoribus provinciae decretae, duae iure Romae dicendo, Hispania et Sicilia et Sardinia, ut uni sors integra esset quo senatus censuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 291:1)
illud quoque praecipuum datum sorti Macedoniae, ut centuriones militesque veteres scriberet quos vellet consul usque ad quinquaginta annos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 328:2)
praetorem, cuius sors fuisset ut iret quo senatus censuisset, Brundisium ad classem ire placuit, atque ibi recognoscere socios navales, dimissisque si qui parum idonei essent, supplementum legere ex libertinis et dare operam ut duae partes civium Romanorum, tertia sociorum esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 330:2)
C. Lucretio Gallo, quo senatus censuisset sors obvenit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 333:2)
Cassius sine sorte se Macedoniam optaturum dicebat, nec posse collegam salvo iureiurando secum sortiri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 335:2)
priusquam id sors cerneret, in incertum, ne quid gratia momenti faceret, in utramque provinciam quod res desideraret supplementi decerni - in Macedoniam peditum Romanorum sex milia, sociorum nominis Latini sex milia, equites Romanos ducentos quinquaginta, socios trecentos - veteres milites dimitti,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 131:1)
deos quoque huic favisse sorti spero eosdemque in rebus gerendis adfuturos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 258:1)
ob eas res gestas ductu auspicioque L. Anici praetoris senatus in triduum supplicationes decrevit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 28:1)
quos cum flentes ac sordidatos cerneret, et ipse inlacrimasse dicitur sorti humanae, quod qui paulo ante non contentus regno Macedoniae Dardanos Illyriosque oppugnasset, Bastarnarum adcivisset auxilia, is tum amisso exercitu, extorris regno, in parvam insulam compulsus, supplex, fani religione non viribus suis tutus esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 37:2)
eum ius dicere Romae - nam quoque sortem habebat - inter cives et peregrinos patres censuerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 133:2)
victoria vero populi Romani laetari eum regem mirum non esse, qui sortem omnem fortunae regnique sui cum rebus Romanis miscuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 155:1)
esquilinae sors exiit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 167:3)
praetorum sortes fuere, Q. Cassi urbana, M'. Iuventi Thalnae inter peregrinos, Ti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 176:2)
et cum ego et Perseus nunc nobilia maxime sortis mortalium exempla spectemur, ille, qui ante se captivos captivus ipse duci liberos vidit, incolumes tamen eos habet;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 509:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION