라틴어 문장 검색

Sociorum quoque eius trepidationem breviter ostendit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 2:3)
Et ut Agamemnonem indigne ostenderet occisum, adsumpsit locum:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 12:1)
Et Aeneas, ut ostenderet magnitudinem timoris sui, bene causam posuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 6:1)
Et singula quidem enumeravimus, ex quibus apud rhetoras pathos nascitur, quibus ostendimus usum Maronem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 19:3)
Nempe cum aliquid proponitur quod per se magnum sit, deinde minus esse ostenditur quam illud quod volumus augeri, sine dubio infinita miseratio movetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 1:3)
Post haec cum paulisper Eusebius quievisset, omnes inter se consono murmure Virgilium non minus oratorem quam poetam habendum pronuntiabant, in quo et tanta orandi disciplina et tam diligens observatio rhetoricae artis ostenderetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 1:1)
Sed et verbo circumspicit varietatem saepe se vicissim convertentis ostendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 12:9)
Cur autem sic loqui soliti sint, Ephorus notissimus scriptor Historiarum libro secundo ostendit his verbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 6:1)
Potestne lucidius ostendi Acheloum Graecis veteribus pro quacumque aqua dici solitum?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 9:1)
Morem vero Aetolis fuisse uno tantummodo pede calceato in bellum ire ostendit clarissimus scriptor Euripides tragicus, in cuius tragoedia quae Meleager inscribitur nuntius inducitur describens quo quisque habitu fuerit ex ducibus qui ad aprum capiendum convenerant.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 16:2)
et habentur in cultu maximo, praecipueque circa exigendum iuxta eos iusiurandum praesens et efficax numen ostenditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 19:2)
sed id, ut supra polliciti sumus, etiam pro navigio poni solitum debemus ostendere.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 14:4)
Etsi vereor me, dum ostendere cupio quantum Virgilius noster ex antiquiorum lectione profecerit et quos ex omnibus flores vel quae in carminis sui decorem ex diversis ornamenta libaverit, occasionem reprehendendi vel inperitis vel malignis ministrem, exprobrantibus tanto viro alieni usurpationem, nec considerantibus hunc esse fructum legendi, aemulari ea quae in aliis probes et quae maxime inter aliorum dicta mireris in aliquem usum tuum oportuna derivatione convertere, quod et nostri tam inter se quam a Graecis et Graecorum excellentes inter se saepe fecerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 2:2)
quos, sicut praesens sensus ostendit, non solum neglectui verum etiam risui habere iam coepimus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 5:3)
post haec quaedam de his quae ab Homero sumpta sunt ostendam non ipsum ab Homero tulisse, sed prius alios inde sumpsisse, et hunc ab illis, quos sine dubio legerat, transtulisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION