도구

도구

라틴어 문장 검색

soli igitur hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil coactus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 1장 1:8)
haec profecto, quae sunt summarum virtutum, pluris aestimanda sunt quam illa, quae sunt pecuniae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 2:4)
quoniam nulla possessio, nulla vis auri et argenti pluris quam virtus aestimanda est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 2:6)
quod idem contingit in laudationibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 2:2)
Id autem contingit, cum scriptum ambiguum est, ut duae sententiae differentes accipi possint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 4:2)
Quam regionem cum superavit animus naturamque sui similem contigit et adgnovit, iunctis ex anima tenui et ex ardore solis temperato ignibus insistit et finem altius se ecferendi facit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 42:3)
spero fore ut contingat id nobis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 81:2)
ut vero conloqui cum Orpheo Musaeo Homero Hesiodo liceat, quanti tandem aestimatis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 97:3)
qui pecuniae cupiditate, qui voluptatum libidine feruntur, quorumque ita perturbantur animi, ut non multum absint ab insania, quod insipientibus contingit omnibus, is nullane est adhibenda curatio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 4:5)
Ne ista gloriosa sapientia non magno aestimanda est, siquidem non multum differt ab insania.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 8:3)
nam istuc nihil dolere non sine magna mercede contingit inmanitatis in animo, stuporis in corpore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 12:7)
itemque cum ita movemur, ut in bono simus aliquo, dupliciter id contingit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 13:1)
quid, si idem, quod plerumque fit, paupertatem ignominiam infamiam timet, si debilitatem caecitatem, si denique, quod non singulis hominibus, sed potentibus populis saepe contigit, servitutem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 15:8)
sint enim tria genera bonorum, ut iam a laqueis Stoicorum, quibus usum me pluribus quam soleo intellego, recedamus, sint sane illa genera bonorum, dum corporis externa iaceant humi et tantum modo, quia sumenda sint, appellentur bona, animi autem illa divina longe lateque se pandant caelumque contingant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 76:1)
quanti vero ista civitas aestimanda est, ex qua boni sapientesque pelluntur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 109:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION