라틴어 문장 검색

Certum igitur hoc sit, idque et primum et maxime necessarium, familiaritates habere fidas amantium nos amicorum et nostra mirantium;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 39:3)
Tantum dabit amicitiae, ut veram amici causam esse malit, ut orandae litis tempus, quoad per leges liceat, accommodet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 53:6)
Haec rogatio ad ea pertinet, quae paulo ante dixi honeste amico a iudice posse concedi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 54:3)
Neque enim solum nobis divites esse volumus, sed liberis, propinquis, amicis maximeque rei publicae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 79:2)
Quam ob rem pergite, ut facitis, adulescentes, atque in id studium, in quo estis, incumbite, ut et vobis honori et amicis utilitati et rei publicae emolumento esse possitis.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 34:3)
neque vero Asclepiades, is quo nos medico amicoque usi sumus tum eloquentia vincebat ceteros medicos, in eo ipso, quod ornate dicebat, medicinae facultate utebatur, non eloquentiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 62:3)
Ita si de re militari dicendum huic erit Sulpicio, quaeret a C. Mario adfini nostro et, cum acceperit, ita pronuntiabit, ut ipsi C. Mario paene hic melius quam ipse illa scire videatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 66:1)
Qui cum inter se, ut ipsorum usus ferebat, amicissime consalutassent:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 13:1)
Tum Crassus 'equidem, quaecumque vos causa huc attulisset, laetarer, cum apud me viderem homines mihi carissimos et amicissimos;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 15:1)
de me autem causa nulla est cur apud homines prudentissimos atque amicissimos mentiar:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 189:4)
Qui igitur distinguemus a Crasso, a Catulo, a ceteris familiarem vestrum Granium aut Vargulam amicum meum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 244:3)
ut tuus amicus, Crasse, Granius, "non esse sextantis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 254:1)
ut censor Lepidus, cum M. Antistio Pyrgensi equum ademisset amicique [cum] vociferarentur et quaererent, quid ille patri suo responderet, cur ademptum sibi equum diceret, cum optimus colonus, parcissimus, modestissimus, frugalissimus esset, "me istorum" inquit "nihil credere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 287:4)
Dicam enim vere, amicissimi homines, quod sentio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 365:2)
Pompeius aut duo Balbi aut meus amicus, qui cum Panaetio vixit, M. Vigellius de virtute hominum Stoici possint dicere, qua in disputatione ego his debeam aut vestrum quisquam concedere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 78:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION