라틴어 문장 검색

neque vero sat est summam praestare abstinentiam, nisi severitate convenientium quoque ad se mores astrinxerit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 19:1)
alter ille etiam frequentior, quod eos, qui ampliorem dicendi facultatem sint consecuti, non putant ad minora descendere, idque interim fieri, quia fastidiant praestare hanc inferioribus curam, interim quia omnino non possint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 35:2)
primum, quod eum, qui eloquentia ceteris praestet, illa quoque, per quae ad eloquentiam pervenitur, diligentissime percepisse credibile est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 36:2)
non enim satis est dicere presse tantum aut subtiliter aut aspere, non magis quam phonasco acutis tantum aut mediis aut gravibus sonis aut horum etiam particulis excellere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 143:2)
porro hi, quia et beneficio ingenii praestantes sunt habiti et multa etiam memoria digna exclamaverunt, plurimos habent similes negligentiae suae, paucissimos naturae.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 166:4)
quod non oratores tantum vindicarunt, ut studiis aliquid suis praestitisse videantur, sed cum iis et Stoici et Peripatetici plerique consentiunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 270:3)
hunc modo nullum esse in rhetorice, modo non praestari eum, qui promittatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 290:2)
et praestabit hunc semper orator, semper enim bene dicet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 291:1)
quodsi ratio efficit, ut haec non opinari sed propter vim probationum scire videantur, eadem ratio idem praestare oratori potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 306:4)
tria sunt item, praestare debeat orator;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 66:1)
docilem sine dubio et haec ipsa praestat attentio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 43:2)
imminuenda quaedam et levanda et quasi contemnenda esse consentio ad remittendam intentionem iudicis, quam adversario praestat, ut fecit pro Ligario Cicero.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 47:3)
rem indicate sermonis cotidiani et in etiam indoctorum cadentis existimant, cum interim, quod tanquam facile contemnunt, nescias, praestare minus velint an possint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 126:2)
illud fortuna interim praestat, ut aliquid, quod inter se parum consentiat, a teste dicatur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 60:1)
nec tantum praestari hoc genus potenter, sed etiam, ubi non est, desiderari solet:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 67:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION