도구

도구

라틴어 문장 검색

" Ante vero quam amicum amittas, repara ipsum, si commodepotes, nam ut idem ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 9:10)
Filiam vero tuam, inspectis diligenterillius vulneribus, sollicite ac provide, die noctuque procurabimus, et, dante Domino, licet gravissime sit vulnerata, ad bonam plenamque sanitatemperducemus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 13:5)
Post illum vero unus de medicis physicæ de consilio et voluntatealiorum consuluit quasi similia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 14:1)
Circa vero guerram atque vindictam sic ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 14:3)
Vicini vero et inimici quondam, qui modo in gratiam redierant, adulatoresquoque sive assentatores, omnes quasi lacrimantes et dolorem in facie deeo quod acciderat ostendentes, de vindicta in continenti facienda et guerraviriliter peragenda consuluerunt, multum commendantes dominum Melibeumejusque potentiam atque divitias, numerando etiam multitudinem agnatorumejus et cognatorum, affinium quoque et amicorum, adversarorium insuperejus potentiam vilipendendo corumque divitias verbis annihilando.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 15:1)
Juvenes vero confisi de fortitudine ac viribus suis et etiam de multitudineillorum, qui videbantur amici, post multas laudes domini Melibei ac divitiarumet parentelæ illius et potentiæ, consuluerunt vindictam incontinenti faciendam et guerram potenti manu pertractandam, adversariorumpotentiam et divitias pro nihilo reputantes, reprehendendo etiam sapientesde inducia et deliberatione postulata, allegando etiam quod, sicut ferrumigne calefactum et candidatum semper melius quam frigidum laboratur, itaet injuria recens in continenti semper melius quam ex intervallo vindicatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 17:1)
Tunc vero quasi omnes cum magno strepitu clamaverunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 17:2)
Vindicta certeet guerra, quæ oritur ex ea, tam largum habent introitum, ut initiumejus cuilibet pateat, finis vero illius cum magna difficultate et vix autnunquam reperitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 18:3)
Tunc vero exsurgens Melibeus, facta inter eos more solito partita, cognovit, viginti partes illorum esse de partita vindictæ in continenti faciendæatque guerræ viriliter pertractandæ, unde consilium illorumlaudavit, insuper et firmavit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 20:1)
Primo, quia pro stulto ab omnibus reputarer, so pro tuo consilio vel sensumutarem quod est a tanta multitudine hominum stabilitum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 24:3)
" Quarta vero ratione, quia, si uterer consilio tuo, quandoque oporteret, ut secretum haberetur, donec illud patefieri foret necessarium, quod ate fieri non valeret;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 24:13)
Tunc vero domina Prudentia, patienter et benigne auditis et cognitis, quæ a viro suo fuerant dicta, implorata prius respondendi licentia, dixit ei:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 27:1)
Tertiam vero rationem, in qua dixisti, quod, si meo consilio vel sensute regeres, videreris mihi concedere primatum, et potestatem super te mihidare, puto frivolam, immo nullam;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 29:1)
Quartam vero rationem, ubi dixisti:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 30:1)
Secunda vero ratio, quare consilium bonarum mulierum est audiendum et, si bonum fuerit, servandum, comprobatur propter primum nomen a Deo mulieribusappositum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 35:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION