라틴어 문장 검색

Maelio Cincinnatus Quinctius fecisset, et vinculorum suorum invidiam non dictator modo abdicando dictaturam fugisset, sed ne senatus quidem sustinere potuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 186:3)
censoribus quoque eguit annus maxime propter incertam famam aeris alieni, adgravantibus summam etiam invidiae eius tribunis plebis, cum ab iis elevaretur, quibus fide magis quam fortuna debentium laborare creditum videri expediebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 284:1)
cum dictator, stipatus agmine patriciorum, plenus irae minarumque consedisset atque ageretur res solito primum certamine inter se tribunorum plebi ferentium legem intercedentiumque et, quanto iure potentior intercessio erat, tantum vinceretur favore legum ipsarum latorumque et uti rogas primae tribus dicerent, tum Camillus quando quidem inquit, Quirites, iam vos tribunicia libido, non potestas regit, et intercessionem secessione quondam plebis partam vobis eadem vi facitis inritam qua peperistis, non rei publicae magis universae quam vestra causa dictator intercessioni adero eversumque vestrum auxilium imperio tutabor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 401:1)
quin contra se quoque parenti causam invidiae atque criminum esse aegre passus, ut omnes di hominesque scirent se parenti opem latam quam inimicis eius malle, capit consilium rudis quidem atque agrestis animi et quamquam non civilis exempli, tamen pietate laudabile.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 40:2)
prius quam inirent novi consules magistratum, triumphus a Popilio de Gallis actus magno favore plebis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 250:1)
dictator magistro equitum A. Cornelio Cosso dicto comitia consularia habuit aemulumque decoris sui absentem M. Valerium Corvum - id enim illi deinde cognominis fuit - summo favore populi, tres et viginti natum annos, consulem renuntiavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 274:1)
namque Tarentini, cum rem Palaepolitanam vana spe auxilii aliquamdiu sustinuissent, postquam Romanos urbe potitos accepere, velut destituti ac non qui ipsi destituissent, increpare Palaepolitanos, ira atque invidia in Romanos furere, eo etiam magis, quod Lucanos et Apulos - nam utraque eo anno societas coepta est - in fidem populi Romani venisse allatum est:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 380:1)
venire amentem invidia, iratum virtuti alienae felicitatique;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 431:1)
et invidia impedire virtutem alienam voluisse cupidissimisque arma ablaturum fuisse militibus, ne se absente moveri possent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 432:2)
etenim invidiam tamquam ignem summa petere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 436:2)
stabat cum eo senatus maiestas, favor populi, tribunicium auxilium, memoria absentis exercitus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 483:1)
ceterum tantum momenti in uno viro L. Papirio fuit ut, si ducis consilia favor subsecutus militum foret, debellari eo die cum Samnitibus potuisse pro haud dubio habitum sit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 510:1)
absit invidia verbo et civilia bella sileant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 286:1)
summaque invidia omnium ordinum solus censuram gessit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 497:3)
iam gaudium invidia quadam miscebatur, quod belli Romani decus ab Samnitibus fortuna ad Etruscos avertisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 539:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION