라틴어 문장 검색

ea patres procurari uti pontifices censuissent iusserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 182:3)
in Macedoniam quoque mittendos legatos senatus censuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 255:1)
recitatis his litteris per Xenarchum praetorem, qui privatae gratiae aditum apud regem quaerebat, et plerisque moderate et benigne scriptas esse censentibus litteras, atque iis maxime, qui praeter spem recepturi essent amissa mancipia, Callicrates ex iis, qui in eo verti salutem gentis crederent, si cum Romanis inviolatum foedus servaretur
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 265:1)
ego nihil novi censeo decernendum servandaque omnia integra ad certum redigatur vanusne hic timor noster an verus fuerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 278:1)
censa sunt civium Romanorum capita ducenta sexaginta novem milia et quindecim, minor aliquanto numerus, quia L. Postumius consul pro contione edixerat, qui socium Latini nominis ex edicto C. Claudi consulis redire in civitates suas debuissent, ne quis eorum Romae, et omnes in suis civitatibus censerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 97:1)
pro his iniuriis satisfieri senatum aequum censere, reddique sibi res sociisque suis quas contra ius foederis habeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 258:1)
regem ad ea primo accensum ira inclementer locutum, avaritiam superbiamque Romanis obicientem frementemque quod alii super alios legati venirent speculatum dicta factaque sua, quod se ad nutum imperiumque eorum omnia dicere ac facere aequum censerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 259:1)
mittendosque ad regem legatos censuerunt qui nuntiarent quid socii quererentur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 272:2)
belli apparatum non differendum censuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 277:1)
ea omnia quae senatus censuit impigre facta sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 282:3)
exitu prope anni C. Popilius consul Romam redit aliquanto serius quam senatus censuerat, cui primo quoque tempore magistratus creari, cum tantum bellum immineret, e re publica visum erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 286:1)
his praetoribus provinciae decretae, duae iure Romae dicendo, Hispania et Sicilia et Sardinia, ut uni sors integra esset quo senatus censuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 291:1)
ita ut censuerant, in Capitolio vovit consul, ludos fieri donaque dari quanta ex pecunia decresset senatus, cum centum et quinquaginta non minus adessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 294:1)
nam neque Romanos posse aequum censere, adversus fratrem uxoris se arma ferre, et apud Persea victorem veniam per sororem impetrabilem fore.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 302:2)
praetorem, cuius sors fuisset ut iret quo senatus censuisset, Brundisium ad classem ire placuit, atque ibi recognoscere socios navales, dimissisque si qui parum idonei essent, supplementum legere ex libertinis et dare operam ut duae partes civium Romanorum, tertia sociorum esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 330:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION