라틴어 문장 검색

Tempus et spatium non sunt inter se separata, neque atomi vel particulae subatomicae separate considerari possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 182:4)
151. Necesse est ut publica curentur spatia, prospectus et signa urbis propria quae nostram augent notionem nos ad illam pertinere, nos ibi radices agere, nos « domi esse » in urbe quae nos continet nosque coniungit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 197:1)
Prorsus praestat ut diversae alicuius urbis partes bene inter se coeant utque incolae universalem possint habere prospectum potius quam se ipsos in quadam urbis parte claudant, vitae renuntiando totius urbis, spatii videlicet proprii cum aliis communicati.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 197:2)
Quam pulchrae sunt urbes quae, etiam in sua architectonica forma, plenae sunt spatiorum quae coniungunt, vincula efficiunt, alterius hominis agnitionem fovent!”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 198:9)
Sed tanto studio ambitales quaestiones magis ac magis inter publicas agendas locum invenerunt et stabile factae sunt invitamentum ad longioris temporis spatium meditandum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 217:3)
E memoria illud elabitur “tempus superius esse spatio”, fecundiores nos esse cum de processibus gignendis potius quam de moderandis tractibus dominandi sollicitemur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 230:4)
Politica magnitudo ostenditur cum, difficilioribus temporibus, praestantibus principiis agitur atque de bono communi, longo temporis spatio, congitatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 230:5)
Spatium patebat fidei ubi illuminare non valebat ratio, ubi homo nimirum certitudines iam habere non poterat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:3)
fides quatenus ambulat « videt », dum in spatium a Verbo Dei patefactum ingreditur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:4)
Tunc intellegitur quare extra hoc corpus, hanc Ecclesiae in Christo unitatem, hanc Ecclesiam quae – ad Romani Guardini verba – « est historica latrix obtutus Christi, omnia complectentis, in mundum », fides suam mensuram amittat, suam aequabilitatem, necessarium spatium ad se sustentandum iam non reperiat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:9)
Lumen, si una ex parte omnium rerum contemplationem offert, quam homo semper appetit, altera ex parte libertati spatium relinquere non videtur, quia descendit de caelo et ad visum directe pervenit, non requirens ut visus respondeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 50:2)
Hac ratione luminis philosophiam excogitavit quae in se ipsa propriam verbi reciprocitatem amplectitur atque spatium aperit libertati prospectus ad lumen.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:3)
Si ex amore oritur, ad cor pervenire potest, ad intimum cuiusque personae spatium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 60:6)
Qui fidem accipit, detegit spatia sui « ego » expandi, atque in ipso novas oriri relationes quae vitam divitiis cumulant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 74:11)
47. Ecclesiae unitas, sive in tempore sive in spatio, cum fidei unitate coniungitur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 89:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION