라틴어 문장 검색

etenim omnino tantum se negat facturum compendii sui causa, quod non liceat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 79:5)
spatiari in xysto ut liceat, non ab Olympiis coronam petant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 3장 2:3)
Agerent enim tecum lege primum Pythagorei omnes atque Democritii ceterique in iure sua physici vindicarent [ornati homines in dicendo et graves], quibuscum tibi iusto sacramento contendere non liceret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 42:1)
Sin cuipiam nimis infinitum videtur, quod ita posui "quacumque de re," licet hinc quantum cuique videbitur circumcidat atque amputet, tamen illud tenebo, si, quae ceteris in artibus atque studiis sita sunt, orator ignoret tantumque ea teneat, quae sint in disceptationibus atque usu forensi, tamen his de rebus ipsis si sit ei dicendum, cum cognoverit ab eis, qui tenent, quae sint in quaque re, multo oratorem melius quam ipsos illos, quorum eae sint artes, esse dicturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 65:1)
in hoc quidem certe prope idem, nullis ut terminis circumscribat aut definiat ius suum, quo minus ei liceat eadem illa facultate et copia vagari qua velit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 70:2)
Atque interea tamen, dum haec, quae dispersa sunt, coguntur, vel passim licet carpentem et conligentem undique repleri iusta iuris civilis scientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 191:1)
Fremant omnes licet, dicam quod sentio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 195:1)
Nam si ut quisque in aliqua arte et facultate excellens aliam quoque artem sibi adsumpserit, is perficiet ut, quod praeterea sciet, id eius, in quo excellet, pars quaedam esse videatur, licet ista ratione dicamus pila bene et duodecim scriptis ludere proprium esse iuris civilis, quoniam utrumque eorum P. Mucius optime fecerit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 217:1)
licet igitur impune oratori omnem hanc partem iuris non controversi ignorare, quae pars sine dubio multo maxima est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 241:6)
Quod si in gestu, qui multum oratorem adiuvat, et in voce, quae una maxime eloquentiam vel commendat vel sustinet, elaborare nobis non licet ac tantum in utroque adsequi possumus, quantum in hac acie cotidiani muneris spati nobis datur, quanto minus est ad iuris civilis perdiscendi occupationem descendendum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 252:1)
sed - vel tu nos ineptos licet' inquit 'vel molestos putes - cum ad me in Tusculanum' inquit 'heri vesperi venisset Caesar de Tusculano suo, dixit mihi a se Scaevolam hinc euntem esse conventum, ex quo mira quaedam se audisse dicebat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 13:5)
ut, cum in sole ambulem, etiam si ego aliam ob causam ambulem, fieri natura tamen, ut colorer, sic, cum istos libros ad Misenum - nam Romae vix licet - studiosius legerim, sentio illorum tactu orationem meam quasi colorari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 60:3)
Veniet igitur in iudicium licueritne ex senatus consulto servandae rei publicae causa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 132:10)
acumen, deinde ratio, quam licet, si volumus, appellemus artem, tertium diligentia, non possum equidem non ingenio primas concedere, sed tamen ipsum ingenium diligentia etiam ex tarditate incitat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 147:3)
Alterum genus est imitatione admodum ridiculum, sed nobis furtim tantum licet, si quando, et cursim;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 252:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION