라틴어 문장 검색

quodsi hoc fieri nequit, ne casum quidem huius modi esse possibile est qualem paulo ante definiuimus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:7)
Quare necesse erit humanum genus, uti paulo ante cantabas, dissaeptum atque disiunctum suo fonte fatiscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 8:4)
Si igitur praenotio nullam futuris rebus adicit necessitatem, quod tu etiam paulo ante fatebare, quid est quod uoluntarii exitus rerum ad certum cogantur euentum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:8)
Quoniam igitur, uti paulo ante monstratum est, omne quod scitur non ex sua sed ex comprehendentium natura cognoscitur, intueamur nunc quantum fas est quis sit diuinae substantiae status, ut quaenam etiam scientia eius sit possimus agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 1:1)
Hoc scilicet quod ea quae paulo ante proposui, sol oriens et gradiens homo, quae dum fiunt non fieri non possunt, eorum tamen unum prius quoque quam fieret necesse erat exsistere, alterum uero minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:10)
Quam comprehendendi omnia uisendique praesentiam non ex futurarum prouentu rerum sed ex propria deus simplicitate sortitus est. Ex quo illud quoque resoluitur quod paulo ante posuisti, indignum esse si scientiae dei causam futura nostra praestare dicantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:19)
Magna uobis est, si dissimulare non uultis, necessitas indicta probitatis cum ante oculos agitis iudicis cuncta cernentis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:25)
Mundus autem est creatus, quia ante mundum non erat subiectum et materia ex qua fieret mundus, ergo mundus est ex nihilo:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 6:5)
<2> Item, illud est aeternum quod non habet ante se aliquam durationem:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:1)
omne enim novum habet ante se aliquam durationem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:2)
sed mundus ante se nullam habuit durationem, quoniam non tempus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:3)
tempus enim non erat ante mundum, quia tempus sequitur motum primi mobilis, ut passio subiectum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:4)
si ergo ante mundum fuisset aeterna duratio, mundus nunquam fuisset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:6)
sed ante mundi factionem non erat aliqua materia ex qua mundus fieret;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 21:3)
cum igitur ante mundum non fuerit aliqua materia et subiectum transmutationis quae exigeretur ad novam factionem mundi, si mundus esset factum novum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION