도구

도구

라틴어 문장 검색

Quidam per agros devium carpens iter Ave exaudivit et moratus paululum, Adesse ut vidit neminem, cepit gradum.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Viator et corvus: Verbis saepenumero homines decipi solere.1)
Aderam Arrionillae Timonis uxori, rogatu Aruleni Rustici;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 5:1)
quod flagitium si 'male'. Non possum dicere aliud tunc mihi quam deos adfuisse.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 5 5:7)
Etenim, sicut fas est mihi, praesertim te exigente, excusare Baeticis contra unum hominem advocationem, ita nec fidei nostrae nec constantiae quam diligis convenit, adesse contra provinciam quam tot officiis, tot laboribus, tot etiam periculis meis aliquando devinxerim.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 7 2:1)
quatenus tu me tuis agere non pateris, quorum tanta cupiditate ardeo, ut videar mihi hac sola mercede posse corrumpi, ut vel contra Baeticos adsim.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 7 5:2)
Adfuit tamen deus voto, cuius ille compos ut iam securus liberque moriturus, multa illa vitae sed minora retinacula abrupit.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 8:4)
Possum iam repetere secessum et scribere aliquid, quod non recitem, ne videar, quorum recitationibus adfui, non auditor fuisse sed creditor.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 13 6:3)
Adsunt aptae crebraeque sententiae, gravis et decora constructio, sonantia verba et antiqua.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 16 2:2)
Adsunt huic opinioni meae leges, quae longissima tempora largiuntur nec brevitatem dicentibus sed copiam - hoc est diligentiam - suadent;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 11:1)
Dixit aliquando mihi Regulus, cum simul adessemus:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 14:1)
superest ut promissis deus adnuat tandemque me hac sollicitudine exsolvat;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 11:2)
Erat hic quoque aestus ante oculos, si forte me appellasset vel ille cui adessem, vel ille quem contra, intercederem et auxilium ferrem an quiescerem sileremque, et quasi eiurato magistratu privatum ipse me facerem.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 23 3:1)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Venerunt qui adesse erant iussi, Vitellius Honoratus et Flavius Marcianus;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 8:1)
Si adsunt amici, honestissimi sermones explicantur;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 1 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION