라틴어 문장 검색

ferte per extremas gentes et ferte per undas, qua non ulla meum femina norit iter.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 114)
seu mihi sunt tangenda novercae pocula Phaedrae, pocula privigno non nocitura suo, seu mihi Circaeo pereundum est gramine, sive Colchis Iolciacis urat aena focis, una meos quoniam praedata est femina sensus, ex hac ducentur funera nostra domo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 123)
felix Admeti coniunx et lectus Vlixis, et quaecumque viri femina limen amat!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 615)
Penelope poterat bis denos salva per annos vivere, tam multis femina digna procis;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 93)
hoc unum didicit femina semper opus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 919)
non ego sum formae tantum mirator honestae, nec si qua illustris femina iactat avos:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 134)
exemplo iunctae tibi sint in amore columbae, masculus et totum femina coniugium.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1520)
frangitur in tacito femina saepe viro.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 18a2)
tu quoque, qui pleno fastus assumis amore, credule, nulla diu femina pondus habet.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 2510)
cum satis una tuis insomnia portet ocellis, una sat est cuivis femina multa mala.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 2529)
tantam erat in speciem Poenis digesta columnis, inter quas Danai femina turba senis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 313)
nam sine amore gravi femina nulla dolet.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 84)
Quid mirare, meam si versat femina vitam et trahit addictum sub sua iura virum, criminaque ignavi capitis mihi turpia fingis, quod nequeam fracto rumpere vincla iugo?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 111)
Multa tuae, Sparte, miramur iura palaestrae, sed mage virginei tot bona gymnasii, quod non infamis exercet corpore ludos inter luctantis nuda puella viros, cum pila velocis fallit per bracchia iactus, increpat et versi clavis adunca trochi, pulverulentaque ad extremas stat femina metas, et patitur duro vulnera pancratio:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 141)
cuncta tuus sepelivit amor, nec femina post te ulla dedit collo dulcia vincla meo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 155)

SEARCH

MENU NAVIGATION