도구

도구

라틴어 문장 검색

et ne quid intestini motus oreretur, metu et acerbitate poenarum tenebat animos quoniam ut salvum vellent tyrannum sperare non poterat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 309:1)
cum me ipse respexi, eum me esse spero, cui et publice, sicut ceteris Lacedaemoniis, vobiscum vetustissimum foedus sit et meo nomine privatim amicitia ac societas, nuper Philippi bello renovata.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 358:1)
et pro se quisque, qualia multitudo solet, bonum animum habere et bene sperare iubentes, fortes fortunam adiuvare aiebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 443:2)
nec primo impetu, quod speraverat, Ligures pulsi sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 428:1)
primo secundus ventus ad ipsam urbem ferebat eos, sperabantque subito terrore aliquid moturos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 176:1)
senatus in eadem perstare sententia, ut absurdum esse diceret ignorare regem, quid sperans aut petens venerit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 601:1)
ego, patres conscripti, quoniam dicere utique volentibus vobis parendum est, si vos ea mente ultra Tauri iuga emostis Antiochum, ut ipsi teneretis eas terras, nullos accolas nec finitimos habere quam vos malo, nec ulla re alia tutius stabiliusque regnum meum futurum spero;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 627:1)
nec me nec te incolumi Macedoniam suam futuram sperant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 118:6)
ego autem, pater, quem admodum nec nunc sperare regnum nec ambigere umquam de eo forsitan debeam, quia minor sum, quia tu me maiori cedere vis, sic illud nec debui facere nec debeo, ut indignus te patre indignus omnibus videar.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 182:1)
Dardani cum Bastarnas non modo non excedere finibus suis, quod speraverant, sed graviores fieri in dies cernerent, subnixos Thracum accolarum et Scordiscorum auxiliis, audendum aliquid vel temere rati, omnes undique armati ad oppidum quod proximum castris Bastarnarum erat conveniunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 219:1)
speraverant tamen, non atrocius quam superiores imperatores consulem in se saeviturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 79:1)
si bellum esset, ne quid ab Rhodiis speraret aut peteret rex, quod veterem amicitiam, multis magnisque meritis pace belloque partam, diiungeret sibi ac Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 487:2)
Aetolorum alae unius instar, quantum ab gente equitum venerant, et Thessalorum, quorum somnis equitatus speratus erat, non plus quam trecenti erant equites in castris Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 599:2)
hoc per aliquot dies fecerunt, sperantes fore ut Romani equites abeuntium novissimum agmen aggrederentur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 623:2)
et quamquam nec habebant externa auxilia obsessi praeter Coronaeorum iuniores, qui prima obsidione moenia intraverant neque sperabant, tamen ipsi animis magis quam viribus resistebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 694:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION