라틴어 문장 검색

Sed ad hominum studia reuertor, quorum animus etsi caligante memoria tamen bonum suum repetit, sed uelut ebrius domum quo tramite reuertatur ignorat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:4)
Resides olim redeunt animi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 12:1)
inter illas abundantissimas opes numquamne animum tuum concepta ex qualibet iniuria confudit anxietas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:6)
— Atqui, inquam, libero me fuisse animo quin aliquid semper angerer reminisci non queo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:7)
Animos domet ille feroces
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, X 2:1)
Hic clausit membris animos celsa sede petitos;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 5:1)
In te conspicuos animi defigere uisus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 24:1)
Deum, rerum omnium principem, bonum esse communis humanorum conceptio probat animorum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:2)
In suas condunt animos tenebras.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XX 12:1)
Animumque doceat quicquid extra molitur
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 5:1)
neque enim probis animis proprium decus aliena decerpit improbitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:8)
leonis animum gestare credatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 2:16)
fateor, inquam, nec iniuria dici uideo uitiosos, tametsi humani corporis speciem seruent, in beluas tamen animorum qualitate mutari;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:2)
neque enim est aliquid in tam breuibus uitae metis ita serum quod exspectare longum immortalis praesertim animus putet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:10)
Melioribus animum conformaueris:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION