라틴어 문장 검색

quem tamen Homerus apud inferos conveniri facit ab Ulixe sicut ceteros qui excesserant vita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 41:5)
Haec Carneades aiebat, non ut deos tolleret (quid enim philosopho minus conveniens), sed ut Stoicos nihil de dis explicare convinceret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 44:4)
neque enim convenire barbatum esse filium, cum in omnibus fanis pater imberbis esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 84:6)
Ita, quam ille triplicem putavit esse rationem, in quinque partes distribui debere reperitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 13:3)
Sed si contentio quaedam et comparatio fiat, quibus plurimum tribuendum sit officii, principes sint patria et parentes, quorum beneficiis maximis obligati sumus,proximi liberi totaque domus, quae spectat in nos solos neque aliud ullum potest habere perfugium, deinceps bene convenientes propinqui, quibuscum communis etiam fortuna plerumque est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 76:1)
Quocirca poëtae in magna varietate personarum, etiam vitiosis quid conveniat et quid deceat, videbunt, nobis autem cum a natura constantiae, moderationis, temperantiae, verecundiae partes datae sint, cumque eadem natura doceat non neglegere, quem ad modum nos adversus homines geramus, efficitur, ut et illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum quam late fusum sit, appareat et hoc, quod spectatur in uno quoque genere virtutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 127:1)
Bene Pericles, cum haberet collegam in praetura Sophoclem poëtam iique de communi officio convenissent et casu formosus puer praeteriret dixissetque Sophocles:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 185:3)
Quibus autem artibus aut prudentia maior inest aut non mediocris utilitas quaeritur, ut medicina, ut architectura, ut doctrina rerum honestarum, eae sunt iis, quorum ordini conveniunt, honestae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 194:1)
Conveniet autem cum in dando munificum esse, tum in exigendo non acerbum in omnique re contrahenda, vendundo emendo, conducendo locando, vicinitatibus et confiniis, aequum, facilem, multa multis de suo iure cedentem, a litibus vero, quantum liceat et nescio an paulo plus etiam, quam liceat, abhorrentem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 85:1)
Vere id quidem, si, quid esset prodesse, mihi cum Ennio conveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 78:6)
Sin autem ea, quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec ab hominibus callidis ac peritis animadversa ac notata, verbis definita, generibus inlustrata, partibus distributa sunt - id quod video potuisse fieri - , non intellego, quam ob rem non, si minus illa subtili definitione, at hac vulgari opinione ars esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 109:1)
cumque esset omnis oratoris vis ac facultas in quinque partis distributa, ut deberet reperire primum quid diceret, deinde inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque iudicio dispensare atque componere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 142:1)
Atque haec ego non reprehendo, sed ante oculos posita esse dico, ut eas item quattuor, quinque, sexve partis vel etiam septem, quoniam aliter ab aliis digeruntur, in quas est ab his omnis oratio distributa:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 79:4)
sunt enim concinne distributa, sed tamen, id quod necesse fuit hominibus expertibus veritatis, non perite:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 81:2)
quod autem argumentorum genus cuique causarum generi maxime conveniat, non est artis exquisitae praescribere, sed est mediocris ingeni iudicare, neque enim nunc id agimus, ut artem aliquam dicendi explicemus, sed ut doctissimis hominibus usus nostri quasi quaedam monita tradamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 175:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION