라틴어 문장 검색

iam ex quo ipse accepisset regnum, multa, quae non vi non dolo Philippus omnia expertus potuisset moliri, admirando rerum successu tenuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 119:1)
Masinissa et frumento iuvabat Romanos et auxilia cum elephantis Misagenenque filium mittere ad bellum parabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 307:1)
Lentuli circumeuntes Peloponnesi oppida, cum sine discrimine omnes civitates adhortarentur ut, quo animo qua fide adiuvissent Romanos Philippi primum, deinde Antiochi bello, eodem adversus Persea iuvarent, fremitum in contionibus movebant, Achaeis indignantibus eodem se loco esse, qui omnia a principiis Macedonici belli praestitissent Romanis, quo Messenii atque Elii, qui et Macedonis Philippi bello hostes fuissent Romanis et pro Antiocho postea arma adversus populum Romanum tulissent ac,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 391:1)
postremo ita de bello et pace quaeri ut inter omnes conveniat, nec turpius quicquam esse quam sine certamine cessisse regno nec praeclarius quam pro dignitate ac maiestate omnem fortunam expertum esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 538:1)
geramus ergo inquit, dis bene iuvantibus, quando ita videtur, bellum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 540:2)
cum hic status in Boeotia esset, Perseus, cum ad Sycurium, sicut ante dictum est, stativa haberet, frumento undique circa ex agris convecto, ad vastandum Pheraeorum agrum misit, ratus ad iuvandas sociorum urbes longius a castris abstractos deprehendi Romanos posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 609:1)
inopem insulam esse nec, nisi maritimis iuvetur commeatibus, colendam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 175:2)
nave, equo, tabernaculo, viatico etiam a me iuvabitur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 268:2)
Eumenes neque favit victoriae Persei, neque bello eam iuvare in animo habuit, non tam quia paternae inter eos inimicitiae erant quam ipsorum odiis inter se accensae:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 297:1)
nam modo ne iuvaret bello Romanos terra marique, modo pacis patrandae cum Romanis paciscebatur mercedem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 302:1)
parvum hoc tandem esse credimus, quod ex his castris, in quibus hac nocte mansimus, exituri in aciem hodierno aut summum crastino die, si ita videbitur, diis bene iuvantibus sumus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 491:2)
ceterum tanto facinore in unicum relictum amicum admisso, per tot casus expertum proditumque, quia non prodiderat, omnium ab se abalienavit animos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 57:1)
tum sese filiumque Octavio tradidit, fortunam deosque, quorum in templo erat, nulla ope supplicem iuvantis accusans.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 66:1)
nunc vero, cum et bello patris tui quod nobiscum gessit interfuisses, et pacis postea, quam cum summa fide adversus eum coluimus,meminisses, quod fuit consilium, quorum et vim in bello et fidem in pace expertus esses, cum iis tibi bellum esse quam pacem malle?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 79:1)
quemadmodum soleamus socios iuvare et quam impigre capessere bella, C. Livium, L. Aemilium Regillum interrogate, qui classibus vestris in Asia praefuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 248:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION