라틴어 문장 검색

Ergo Cristus Augusti, Romanorum auctoritate fungentis, edictum fore iustum opere persuasit.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 33:22)
Et si romanum Imperium de iure non fuit, peccatum Ade in Cristo non fuit punitum, hoc autem est falsum:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 34:2)
Et supra totum humanum genus Tyberius Cesar, cuius vicarius erat Pilatus, iurisdictionem non habuisset, nisi romanum Imperium de iure fuisset. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 34:18)
Et iam sufficienter manifestum esse arbitror, romanum populum sibi de iure orbis Imperium ascivisse. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 34:22)
et queritur utrum auctoritas Monarche romani, qui de iure Monarcha munii est, ut in secundo libro probatum est, inmediate a Deo dependeat an ab aliquo Dei vicario vel ministro, quem Petri successorem intelligo, qui vere claviger est regni celorum.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 1:14)
'ea que sunt Ecclesie nemo de iure habere potest nisi ab Ecclesia'—et hoc conceditur—'romanum regimen est Ecclesie:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:7)
Propter quod dicunt quod omnes qui fuerunt Romanorum Imperatores post ipsum, et ipsi advocati Ecclesie sunt et debent ab Ecclesia advocari:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:53)
Positis et exclusis erroribus quibus potissime innituntur qui romani Principatus auctoritatem dependere dicunt a romano Pontifice, redeundum est ad ostendendum veritatem huius tertie questionis, que a principio discutienda proponebatur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:2)
Amplius, si Ecclesia virtutem haberet auctorizandi romanum Principem, aut haberet a Deo, aut a se, aut ab Imperatore aliquo aut ab universo mortalium assensu, vel saltem ex illis prevalentium:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:2)
Enucleata nanque veritas est questionis illius qua querebatur utrum ad bene esse mundi necessarium esset Monarche offitium, ac illius qua querebatur an romanus populus de iure Imperium sibi asciverit, nec non illius ultime qua querebatur an Monarche auctoritas a Deo vel ab alio dependeret inmediate. 17.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:32)
3. Est et inde alia locutio secondaria nobis, quam Romani gramaticam vocaverunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 4:1)
et quare vicinius habitantes adhuc discrepant in loquendo, ut Mediolanenses et Veronenses, Romani et Florentini, nec non convenientes in eodem genere gentis, ut Neapoletani et Caetani, Ravennates et Faventini, et, quod mirabilius est, sub eadem civilitate morantes, ut Bononienses Burgi Sancti Felicis et Bononienses Strate Maioris.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 66:3)
videlicet Biblia cum Troianorum Romanorumque gestibus compilata et Arturi regis ambages pulcerrime et quamplures alie ystorie ac doctrine.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 76:3)
ut lingua Siculorum cum Apulis, Apulorum cum Romanis, Romanorum cum Spoletanis, horum cum Tuscis, Tuscorum cum Ianuensibus, Ianuensium cum Sardis;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 82:2)
2. Sicut ergo Romani se cunctis preponendos existimant, in hac eradicatione sive discerptione non inmerito eos aliis preponamus, protestantes eosdem in nulla vulgaris eloquentie ratione fore tangendos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 86:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION