도구

도구

라틴어 문장 검색

— Audieram, inquam, sed memoriam maeror hebetauit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:15)
— Noui, inquam, deumque esse respondi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:17)
— Quidni, inquam, meminerim?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:22)
— Iam scio, inquit, morbi tui aliam uel maximam causam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:29)
speciosa quidem ista sunt, inquam, oblitaque rhetoricae ac musicae melle dulcedinis tum tantum cum audiuntur oblectant, sed miseris malorum altior sensus est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:4)
ita est, inquit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:7)
uera, inquam, commemoras, o uirtutum omnium nutrix, nec infitiari possum prosperitatis meae uelocissimum cursum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:2)
— Sed quod tu, inquit, falsae opinionis supplicium luas, id rebus iure imputare non possis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:5)
uiuit, inquam, tibique tantum uitae huius exosa spiritum seruat, quoque uno felicitatem minui tuam uel ipsa concesserim, tui desiderio lacrimis ac dolore tabescit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:11)
Et haereant, inquam, precor;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:1)
promouimus, inquit, aliquantum si te non iam totius tuae sortis piget.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:5)
Minime, inquis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:17)
scis, inquam, ipsa minimum nobis ambitionem mortalium rerum fuisse dominatam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:2)
‘iam tandem’, inquit, ‘intellegis me esse philosophum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:12)
‘intellexeram’, inquit, ‘si tacuisses’.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION